Jongeren pakken uit
"Het is donker in de zaal als plots een betoverende fluit klinkt. Links voor het podium floept een lampje aan. Een schrijver zit aan een bureau. Een vlinder danst rond het lampje. Het doek gaat op." Een verslag van Wessel Holleman.
Afgelopen weekend vond in dorpshuis 'De Wielewaal' in De Waal de eerste presentatie van Atelier De Waal plaats. Met het theaterwerk 'De Nieuwe Tijd' zorgde het zowel op zaterdag als op zondag voor een goed gevulde zaal. Acht Texelse jongeren maakten onder begeleiding van Anet van de Elzen een visuele ontdekkingstocht. Het hele stuk kwam voort uit de fantasieën en dromen van de jongeren. Dat leverde een boeiend en ontroerend geheel op dat met veel plezier gebracht werd.
Het draaide in het stuk om een vreemde wereld waar de karakters in terecht kwamen en allemaal waren ze iets essentieels kwijt. De Boekenwurm was haar vader kwijt, de Tijds-elf de sleutel van de klok waardoor de tijd stilstond, de Hoedenmaker was haar kracht kwijt, de Schrijver haar juiste lichaam, de Demoon was haar vurige vleugels kwijt, het slapende Meisje was verdwaald en de Bad-guy was zijn goedheid verloren en op het slechte pad geraakt. En dan was er de Bosnimf die al fluit spelend en vertellend aan de touwtjes trok.
In het stuk waren veel bekende melodieën te horen die door de jongeren zelf van een andere Nederlandse tekst voorzien waren zodat het paste bij het verhaal. Alles werd zonder begeleiding goed gezongen wat toonde dat er binnen de groep veel zangtalent verborgen lag. Doordat alles uit de fantasieën van de jongeren ontsproten was voelden de karakters heel natuurlijk aan en speelden sommigen eigenlijk zichzelf.
Er was ook geen sprake van een hoofdrol, alle karakters hadden hun eigen inbreng in het verhaal. Hoewel je meer van een beeldende vertelling moet spreken. Op het toneel was er steeds van alles te zien, er werd bellengeblazen, er was een lichtspel uit een doos, de Tijds-elf dronk weleens een kopje thee, en op de achterwand werd met touw door de Demoon een vlinder gesponnen. Het decor werd opgebouwd tijdens de voorstelling. Dat het boeide bleek wel doordat de vele soms jonge kinderen in het publiek, muisstil waren tijdens de voorstelling.
Uiteindelijk blijkt de Bad-guy alles van de andere gestolen te hebben, hij loopt steeds met een grote zak met spullen. Door deze terug te geven vindt hij en-passant ook zijn goedheid terug en zijn dochter, de Boekenwurm, die hem daarbij gaat helpen. De sleutel van de klok blijkt hij ook te hebben, en zo kunnen dan de Tijds-elf, de Schrijver en ook May terug naar hun eigen wereld.
En wij, na een groot en welverdiend applaus, terug naar de onze.