Ongezouten
Culinair
Annie houdt van koken. Zowel Texelse kost als Italiaans, Grieks of Indisch. Kom maar op! Daar draai ik mijn handje niet voor om. Ik spaar ook recepten. Nou wil het toeval dat de Texelse Courant steeds meer op een echte krant gaat lijken. Nieuws, achtergrondverhalen, een puzzel, een rectificatie en soms een recept. Geweldig. Alleen was het laatste avondmaal erg ingewikkeld. Ga er maar aan staan. Dit moest je bijvoorbeeld in huis hebben: algentartaar, gemalen norivellen, lamsoor, jonge wakame, zeesla en wilde Bretonse kombu. Ook goedemorgen. Volgens mij is er geen sterveling die zich aan dit recept heeft gewaagd. Hoewel. Texel kent op dit moment 180 gezinnen die miljonair zijn. Tel uit je winst. Als we er nu vanuit gaan dat een gemiddeld gezin uit 3 personen bestaat, dan lopen er toch zo'n 540 extreem rijke stinkerds rond op het eiland. Die willen wel getrakteerd worden op zilte aardappel met zeewier, een visballetje en mayonaise van lamsoor. Voor hen is het elke dag Texel Culinair. 'Met smaak' klinkt bij hen als 'Bon appetit.' En even voor de goede orde. Ondanks het feit dat ik een vorstelijke beloning krijg voor de columns, hoor ik niet bij die elite. Nog niet althans.
Die miljonairs steken schril af bij de rest van het eiland. Want de inwoners van Texel hebben juist het allerlaagste inkomen van de hele provincie Noord Holland. Nu luidt het gezegde dat de uitersten elkaar raken. Als die rijkaards eerlijk zijn, hebben ze ook liever een balletje gehakt met een kuiltje jus in de stamppot. In plaats van die met een pincet bereide gerechtjes op een bedje van gebakken lucht waar je een loep bij nodig hebt. De krant doet er dus goed aan om voortaan gewone, smakelijke, gezonde recepten af te drukken, liefst met een zo hoog mogelijk Texel gehalte. Ronduit schrijnend is dat tientallen gezinnen gebruik moeten maken van de Voedselbank. Het is prachtig dat zo'n instituut bestaat, maar het is te triest voor woorden dat zoveel gezinnen erop zijn aangewezen. Die hebben platweg geen nagel om hun kont te krabben. Degenen die wekelijks zo'n pakket ophalen, lopen er niet mee te koop. Ze schamen zich. Maar laat ik nou vannacht een prachtige droom hebben gehad. Die ging over vreten op aarde en in de mensen een welbehagen. Stel je eens voor, zo mijmerde ik, dat we het één aan het ander koppelen. Dat de miljonairs iets van hun vermogen afstaan. Voor de allerarmsten. Is dat mooi of niet. Zeker met de naderende kerstdagen voor de deur. Annie denkt zomaar dat Texels Welzijn graag wil zorgen dat het geld goed terecht komt. Wat wordt het? Een mooie droom. Of een nachtmerrie?
Annie@texelsecourant.nl