Ongezouten

Ratten

Annie had het vorige week over het gesteggel rond het repareren van de fietspaden. De moraal van het verhaal is dat zolang het goed gaat, iedereen met de eer gaat strijken. Maar als er stront aan de knikker is, trekken ze hun handen ervan af. Het lijkt wel een huwelijk. Daarin gaat het ook vaak zo: 'Jij wilde toch zo graag kinderen? Nou dan!' Zo gaat dat. Maar het kan nog zotter. Nu is er reuring over ratten. Het stikt hier van de ratten. Tegen toeristen zeggen we vaak maar besmuikt dat het om egeltjes gaat. Zo schattig. Gladharige egeltjes, met staart. Die komen alleen op Texel voor. Want ze kunnen niet zwemmen. Tot nu toe komen we er aardig mee weg. Maar intussen is sprake van een ware rattenplaag. Daar hebben vooral boeren en tuinders last van. Terwijl die toch al in de hoek zitten waar de klappen vallen. Dus is de hulp ingeroepen van het Hoogheemraadschap. Want zelf mag je niks meer. En klagen bij de Gemeente heeft geen zin. Denkt men. Maar nu komt het. Het Hoogheemraadschap zegt dat het niet hun verantwoordelijkheid is. Want het gaat om bruine ratten. En dat zijn landdieren. De muskusrat bestrijden ze wel omdat dat een waterdier is. Dat dier maakt gaten in de dijk. Pure discriminatie dus. Omdat ze bruin zijn. Zijn ze nou helemaal van de ratten besnuffeld. Ze beroepen zich ook op de beleggingsfilosofie: 'Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst'. Want tot voor kort boden ze Texel wél de helpende hand in de strijd tegen de bruine rat. Maar dat is een beetje oneerlijk tegenover andere gemeentes. Zeggen ze. Annie krijgt er tranen van in de ogen.

Wacht even. Manlief komt thuis. Dikke paniek. Hij denkt dat hij net een onderzeeër heeft gezien in de haven van Oudeschild. De schrik zit er goed in. Wat moeten we doen. Iedereen is met vakantie. En de Waddenzee valt onder 14 instanties. Veertien. Wie moeten we bellen? Complete crisis in huize Annie. En wat zullen ze vragen. Wat voor vlag zat er op. Was het misschien een yellow submarine. Heeft hij opvarenden gezien. En spraken ze Russisch. Heeft hij een hamer gezien. Of een sikkel. Welke kant ging hij op. Wat stond er op het nummerbord. Was het wel echt een onderzeeër. Of waren het spulletjes van het HavenVistijn. Of nog erger. Waren het de naweeën van de Canal Parade? Want daar waren duikbootjes geregeld voor wie nog niet uit de kast was. Kortom, na rijp beraad hebben we maar besloten er geen melding van te maken. We kijken wel uit. Wordt dit de nieuwe werkelijkheid. Of gaat er iets bij u knagen. Behalve die ratten dan. Laten we het er bij zitten. Of trekken we aan de bel? Massaal. Bij de Gemeente. We hebben last. Van ratten. Heel veel ratten. Bellen dus. Nu. Meteen.

Annie@texelsecourant.nl