Kinderen bewust maken van milieu
Wat is je favoriete plek op Texel?
De Bollenkamer en de Hogeberg vind ik echt prachtig. Maar ik kan ook erg genieten van het fietsen door de polder in bijvoorbeeld Het Noorden tussen de weilanden met koeien. Wij hebben op Paal 17 een strandhuisje met de hele familie en daar ervaar ik ook echt het eilandgevoel: alle neefjes en nichtjes die samen op het strand en bij het water spelen, zelf lekker chillen bij het strandhuisje en een duik kunnen nemen wanneer je wilt. 's Avonds eten wij hier vaak en blijven soms tot de zon ondergaat. Het fijnste van Texel vind ik, dat al deze plekken zo dichtbij zijn.
Geboren en getogen op Texel?
Ik ben geboren in het Gemini in Den Helder maar ben opgegroeid in Oudeschild. Samen met mijn ouders John en Simone en twee zusjes Esmee en Inge woonden wij aan de De Ruyterstraat. Ik zat op school op de Bruinvis en daarna op de OSG. Hier kwam ik in de klas met Sjoerd Malschaert en in 2009 haalden wij beide ons MAVO diploma en kregen wij verkering. In 2011 haalde ik mijn HAVO diploma maar werd ik tijdens dit examenjaar ook onverwacht zwanger. Eind 2011 werd onze zoon geboren, Jukka (6)! Samen met Jukka hebben we twee jaar in De Waal gewoond, waar ik nog op de valreep tussen de verhuisdozen van dochter Wolf (4) beviel. Twee dagen later verhuisden wij naar het Schilderend in Den Burg waar wij nog steeds wonen met zijn viertjes.
Over vijf jaar hoop ik prof te zijn geworden in het veldrijden
Wat voor werk doe je?
Ik werk bij Bets Fietsen in Oudeschild. De fietsenwinkel van mijn ouders is inmiddels een echt familiebedrijf geworden. Samen met mijn ouders en mijn oudste zusje Esmee zijn wij het vaste team achter Bets Fietsen. Daarnaast ben ik ook internationaal veldrijdster, maar kan dit nog niet tot mijn werk rekenen. Ik ben namelijk nog geen prof, maar hopelijk gaat dit wel snel gebeuren en kan ik van het fietsen echt mijn werk maken.
Wat doe je naast het werk zoal?
Vooral veel fietsen! Ik zit ongeveer elke dag op de fiets en maak bijna al mijn trainingsuren op het eiland. Daarnaast ben ik ook veel met de kinderen en gaan we in de zomer veel naar het strand. Verder hebben we een huis uit de jaren dertig en hoewel de grootste verbouwing achter de rug is, is er nog altijd veel te doen en natuurlijk is er ook nog een huishouden..
Hoe ben je met de wielersport begonnen?
Toen ik 10 jaar was leek het mij leuk om te gaan wielrennen. Mijn moeder heeft altijd aan wielrennen gedaan en op haar oude racefiets reed ik het eerste seizoen bij Wielersport Texel. Een jaar later begon ik ook met mountainbiken en al snel begon ik aan de wedstrijden deel te nemen. Eerst de competities op Texel, daarna ook wedstrijden in Noord-Holland, zoals de Rabotop competitie (winnares eindklassement 2008, 2009 en 2015). Vanaf mijn 12de ben ik wedstrijden gaan rijden op nationaal niveau en won ik in 2006 het Nederlands Kampioenschap mountainbiken. In 2010/11 reed ik voor het Giant Team, tot ik zwanger werd. Daarna ben ik er natuurlijk eventjes uit geweest maar maakte in 2016 mijn comeback. Sinds vorig seizoen heb ik mijn eigen one-women team opgericht, met AB Transport als hoofdsponsor. Ook komend jaar zullen zij mijn hoofdsponsor blijven. Daarnaast ben ik heel blij met het Gastro Paviljoen XV als Texelse sponsor.
Hoe combineer je de wielersport met het opvoeden van twee kinderen?
Dit is een vraag die ik heel veel krijg. Moederschap en topsport, kan dat wel? Natuurlijk! Waarom wordt dit eigenlijk nooit aan mannen gevraagd? Natuurlijk staat op dit moment alles in het teken van het fietsen. Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor mijn vriend, kinderen en familie. Iedereen houdt zich ermee bezig en neemt taken op zich. Inmiddels gaan Jukka en Wolf alle twee naar de basisschool en probeer ik mijn trainingsuren tijdens hun schooluren in te plannen. Na school ben ik er dan voor de kinderen en de huishoudelijke taken verdelen Sjoerd en ik. Zo kookt Sjoerd bijvoorbeeld altijd, omdat hij het leuk vindt en ik echt niet (kan koken, haha).
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
De Texelaars vind ik over het algemeen heerlijk nuchter en dat ben ik zelf ook. Het Texelse dialect vind ik echt geweldig te horen en ik hoop dat dit ook echt behouden blijft. Dat je op Texel eigenlijk nooit anoniem bent heb ik echt geen problemen mee, ik vind het juist gezellig om bekenden tegen te komen.
Wat moet vooral blijven zoals het is?
De stranden! Ik vind het echt jammer dat het strandje Ceres niet meer toegankelijk is. Ik kwam daar altijd als kind en samen met onze kinderen namen wij hier ook vaak een duik. Ik hoop dat alle andere Texelse stranden gewoon behouden kunnen blijven.
Grote pluim op Texel?
Dat zijn voor mij persoonlijk degenen die zich hebben ingezet voor het 100 kilometer lange mountainbikepad. Het traject heeft heel erg lang geduurd en het is nu ein-de-lijk zo ver! Dit pad wordt de langste van Noord-Holland en dat op een relatief klein oppervlak. Grote dank aan degenen die hier zolang hun best voor hebben gedaan!
Wat verdient meer aandacht op Texel?
Het schoonhouden van de natuur en onze omgeving. Op het strand, bos en gewoon op straat zie ik zoveel troep en vooral plastic liggen. Ik probeer mijn kinderen heel bewust te maken van het milieu en hoe zuinig we daarop moeten zijn. Op het strand bijvoorbeeld nemen we altijd het plastic dat we tegenkomen op onze route mee naar de vuilnisbakken.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Over vijf jaar hoop ik prof te zijn geworden in het veldrijden, dus ben ik nog steeds hard aan het trainen op het eiland. Mijn zoon Jukka zal over vijf jaar in zijn laatste jaar op de basisschool zitten en hopelijk kan hij daarna goed middelbaar onderwijs op de OSG de Hogeberg gaan volgen. Eigenlijk hoop ik over vijf jaar nog net zo gezond en gelukkig in het leven te staan als dat ik nu sta samen met mijn gezin en familie.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Mijn zwager Evert Malschaert. Hij is net een koffiebranderij begonnen en tevens helikopterpiloot. Door Evert ben ik op mijn 24ste eindelijk begonnen met koffiedrinken. Zijn passie hiervoor is groot!