Joost Graaf in De Toegift@Klif12 achter de knoppen. Een duizendpoot, die ook zelf graag op het podium staat.
Joost Graaf in De Toegift@Klif12 achter de knoppen. Een duizendpoot, die ook zelf graag op het podium staat. Foto: Gerard Timmerman

Technicus met een passie voor podium

Wat is je favoriete plek op Texel?

Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik nog steeds veel mooie plekken aan het ontdekken ben. Ik kan op het moment erg genieten van een wandeling maken in het bos of op het strand met Ziva, mijn hond. Maar loop ook erg graag in de slufter. Vaak ga ik met mijn moeder en Ziva een rondje lopen. Mijn moeder fietst veel en kent veel meer plekken dan ik. Zo af en toe gaan we dan naar een stuk waar ze gefietst heeft. Maar om echt een favoriete plek aan te wijzen, vind ik erg moeilijk. Er zijn zo veel mooie plekken op het eiland.

Geboren en getogen op Texel?

Ja zeker! Op 4 september 1993 op de Slingerweg, waar mijn ouders nog steeds wonen. Op de Jozefschool gezeten, daarna mavo en havo gedaan op de OSG. Na mijn de periode op de OSG naar Hilversum verhuisd om Audio Visuele Productie te gaan studeren. Oftewel alles wat met licht, geluid en video te maken heeft. Waar ik na twee jaar voor leren voor ben geslaagd. Gelijk daarna ben ik fulltime gaan werken bij Klif 12.

Graag een nieuw schip dat te water gaat, willen dopen

Wat voor werk doe je?

Ik werk fulltime bij De Toegift (voorheen Klif 12) in Den Hoorn. Hier doe ik eigenlijk van alles. Ik sta zelf op het podium, in de bediening, doe de techniek met voorstellingen, de keuken, advertenties maken en de website. Maar af en toe ook wel eens wat schilderen, ophangen, repareren enz.. Letterlijk van alles dus, maar de diversiteit houdt het ook leuk. Toch ligt mijn passie bij alles wat met het podium te maken heeft. Ik heb niet voor niks gestudeerd voor de technische kant ervan, maar ik kan ook erg genieten van het zingen, wat ik, zo goed als, iedere week mag doen. En dan met name een lied wat een verhaal met desbetreffende emoties met zich mee brengt. Om dat over te kunnen brengen aan het publiek is een opgave maar geeft z'n kick als het lukt! Ieder jaar maken we rond kerst weer een nieuwe voorstelling en heb ik dus weer de kans om een nieuw nummer uit te zoeken. Vaak is dat lastig, omdat het ook een jaar lang leuk moet blijven om het te zingen. Tot nu toe is dat gelukkig nog altijd gelukt. De Nederlandse muziekindustrie zorgt en heeft al gezorgd voor heel veel mooie nummers.

Wat is er zonde aan Texel?

Dat er steeds minder geluisterd wordt naar de Texelaar. Daar bedoel ik dan mee, door de provincie. Zij vergelijkt Texel met grotere steden. Dat kan niet, in mijn ogen. Zo worden er heel veel dingen tegengehouden, die in theorie misschien niet kloppen, maar in de praktijk juist dingen ten goede kunnen laten komen. De gemeente maakt hier wel een verschil in en luistert veel beter, maar loopt vaak tegen regeltjes aan die dan weer van hogerhand worden opgelegd. Het lijkt soms wel alsof er steeds meer regels bij komen. Af en toe voel je dan mee met andere Texelaars, die grote of goeie ideeën hebben maar het niet van de grond krijgen door alle regeltjes.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Als vriendelijk, gastvrij en we hebben de 'samen sta je sterk' mentaliteit. We moeten het met z'n allen doen. De toerist blijft komen omdat die dat ook ervaart. Er wordt op het moment veel gesproken over dat het te druk zou worden op het eiland. Maar meer gasten dan dat er bedden zijn, kunnen er niet komen (los van de dagjesmensen).

Wanneer er wat wordt georganiseerd, kun je bij veel mensen terecht die willen helpen. Van idee tot aan keihard werken. Zo zie ik ook altijd met het Broadway festival wat een keer in de twee jaar wordt georganiseerd rondom mijn werk. Het is ongelooflijk hoeveel mensen er altijd bereid zijn te helpen. Dat soort mens, zit in iedere Texelaar.

Wat zou je doen als je één dag burgemeester zou zijn?

Ik zou heel erg graag een nieuw schip dat voor de eerste keer te water gaat, willen dopen. Met een fles champagne aan een touw die dan tegen de boeg stuk wordt gegooid. Dat gevoel wat dat moet geven, zal een goeie kick zijn! Het idee komt ook vast wel ergens vandaan want mijn opa heeft meerdere kotters gehad en ik ben toen ik klein was wel eens een keer mee geweest. Later, hebben we altijd gevaren door de Friese wateren als vakantie met het gezin.

Met wie zou je wel eens een goed gesprek willen hebben?

Met Adele, de Britse zangeres. Haar muziek vind ik geweldig, maar vooral hoe zij is op het podium. Zo heb ik het concert van haar in The Royal Albert Hall, meerdere malen gezien thuis. Er kunnen 5272 mensen zitten daar en wat het knappe is is dat ze zo zichzelf blijft. Ze is stiknerveus en maakt een paar grapjes met het publiek, maar zingt live eigenlijk nog beter dan op haar cd's. Ik zou haar willen vragen wat zij doet om de mensen die naar haar concert komen, erbij te betrekken. Je krijgt, ook al is het z'n grote hal, toch het gevoel alsof je er bij hoort, tijdens een hele sfeervol intiem concert. Ook hoe zij die zenuwen onder controle houdt. Ik sta zelf iedere week op het podium en hoe vaker je hetzelfde liedje doet, hoe makkelijker het wordt. Maar er is altijd een bepaalde spanning, wat ook goed is om je scherp te houden, maar ook in de weg kan zitten om een nummer goed te beleven en zingen. Hoe Adele daar mee omgaat, vind ik altijd fascinerend om te zien.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Ik weet zeker dat ik er nog steeds woon! Ik vind het af en toe heerlijk om even naar de overkant te gaan, maar altijd weer zo blij als ik dan weer terug ben. In Hilversum, daar heb ik het ook erg naar m'n zin gehad tijdens mijn studie, maar ik heb er geen moment spijt van gehad om weer terug te komen. Qua werk heb ik geen idee, ik ben nu erg op mijn plek, maar wie weet wat de toekomst brengt.

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Mijn opa Wim Boom.