Het publiek genoot van situaties als deze.
Het publiek genoot van situaties als deze. Foto: Ronald Timmer

Brullende motoren en gierende banden

Het rauwe geluid van metaal op metaal wanneer een monteur met een voorhamer probeert zijn Bangerstox weer in proportie te krijgen. Het ging er hard aan toe op een gortdroog speedweekend op de baan van de MAB Club in Eierland.

Twee dagen van stof, ronkende motoren, buitelende auto's en de geur van brandend rubber en brandstof. Al deze ingrediƫnten maakten het weekend voor autocrossliefhebbers een weekend om voorlopig niet te vergeten. Op het schaduwloze terrein was het wel een kwestie van smeren en drinken. Was het voor de toeschouwers al zwaar, voor de deelnemers was het een slijtageslag. Bezweet en gebutst maakten zij zich steeds weer op voor een nieuwe heat. "Alles doet me pijn, ik zit onder de schaafwonden. Maar wat is dit gaaf. Je durft iedere manche weer meer", vertelt Tjeerd Henstra. De barman uit De Koog deed voor het eerst mee bij de Bangerstox en genoot daar zichtbaar van. De blauwe plekken nam hij maar voor lief.

Bij de Stockcars werd het een waar spektakel. Met maar liefst 110 deelnemers was het wel lang wachten voor de coureurs tussen hun manches door, maar als ze aan de beurt waren, bleek de aandacht niet verslapt. Er werd gestreden om iedere millimeter, hetgeen soms leidde tot spannende situaties. De Texelaars deden het goed, zo won Ben Boersen op dag 1 twee manches, maar in de finale kwamen ze er toch niet aan te pas. Het was voor het tweede jaar op rij Pieter van der Iest die zijn Stockcar als eerste over de meet stuurde.

Bij de Vrije Standaard-klasse was er in tegenstelling tot vorig jaar wel weer Texelse winst in de persoon van Ruud Betsema. De Vrije Standaards hadden minder moeite met het gebrek aan grip op de steeds gladder wordende baan dan de Stockcars. Van alle finales lagen de snelheden in deze klasse het hoogst. Arnold van der Veen haalde op zijn top 81,997 km/u.

Wie denkt dat het er bij de jeugd rustig aan toe gaat, heeft het mis. Ook hier gingen de topsnelheden tot boven de zeventig kilometer per uur. Senne Houwing uit De Cocksdorp ging hier het beste mee om. Hij bleef Ivan Leijstra en Kevin Huizinga uit Den Burg voor.

Door de extreme droogte was het lastig om de baan in goede conditie te houden. Naarmate de zondag vorderde, begon de baan langzaamaan blauw uit te slaan en zag je er af en toe stukken uitspringen. De baan werd manche na manche weer opgelapt, een huzarenstukje van de organisatie. Grip was aan het einde ver te zoeken en er werd het uiterste gevraagd van de coureurs.

Bij de Bangerstox lag het tempo iets lager met snelheden rond de 78 kilometer per uur, maar door het hoge botsautogehalte hebben de coureurs weer andere uitdagingen. In deze Texelse klasse haalden van de 28 auto's slechts zeven de laatste heat. De rest had zijn racemonster al naar het autokerkhof kunnen brengen. De winst was uiteindelijk voor Michel Heidbuurt.

Ook bij de Rodeo's haalden er meer de finish niet dan wel - 21 om 17 - en degenen die de auto rollende hielden, maakten er een ware slijtageslag van. Doorrijden met kapotgereden banden en deelnemers die een compleet rookgordijn optrokken. Toen de rookwolken waren opgetrokken was het Bas Berkhout uit Andijk die Texelaar Dave Gieles van de winst afhield. Ricardo de Wit uit Wieringerwerf ging lang aan kop en haalde een topsnelheid van 76.975 km/u. Een lekke band drie rondes voor het einde gooide roet in het eten. Hij werd derde.