Pensionado "Don Aris" geen stilzitter
Wat is je favoriete plek op Texel?
"De dorpen. Ik ben een echte dorpenman. Ik hou van dorpen, hoe het leeft en gaat. Mijn meest favoriete dorp is De Koog. De gezelligheid en het zal je verbazen hoe hecht de gemeenschap is. Er wonen niet zoveel mensen, maar het is oergezellig. Natuurlijk hebben ze het in de zomer razenddruk, maar in de winter doen ze heel veel samen."
Geboren en getogen op Texel?
Ik ben in 1944 geboren in het noodziekenhuis in huis huize Irene, waar nu het verpleeghuis is. Het was een gesticht voor de armen eigenlijk. Bij mij op het kraambed kwamen Glienus en Antje van 't Herd en Lange Ma. Die woonden daar. Ik lag er gelijk met Frans Pieterse en Tineke Oele. Drie Texelse dames lagen er gelijk te kramen. We woonden in Den Burg op de Vogelenzang en van daar verhuisden we naar de Warmoesstraat. Ik ging op de school aan de Burgwal naar de eerste klas."
Acteren is voor mij een tweede natuur
Wat voor werk doe je?
"In de Weverstraat had je destijds Electrohuis, waar een muziekcorner was. Ik stond achter de balie en draaide plaatjes. Martien Pel (Bakker) zei dan: 'Als kinderen niets kopen niet te lang draaien, stuur ze d'r maar uut.' Via de Rotary kende hij Joop Kikkert (van Hotel Texel, nu de Lindeboom). Hij stuurde me daar al eens heen toen de lampjes van de kerstboom het niet deden. Ik wist niets van techniek. 'Ga er maar heen en draai al die lampjes aan', zei hij. Toen ik klaar was draaiden Marianne Kikkert en Martha van Wijk keihard muziek van Elvis Presley. We dansten er op toen mevrouw Kikkert binnenkwam, een statige dame. 'Zo, kom jij voor de lichtjes. Ik zie dat ze het doen, je kunt gaan." Martien Bakker sprak Kikkert eens en vertelde over mij: 'Die jongen moet de horeca in.' Ik was toen vijftien. Kikkert zei: 'Stuur hem maar door, hij kent de weg al.' Hij heeft mij nooit laten vallen. Ik heb jaren bij hem gewerkt als kelner. Eerst in Hotel Texel en later in Hotel Juliana in De Koog. Ik ben altijd in de horeca gebleven."
Wat heb je met theater en toneel?
"Als kind wilde ik naar de toneelschool. Maar dat ging natuurlijk niet. Op mijn vijfde was ik al kabouterkoning bij mevrouw Room Wilkenhuis. Daarna ging ik bij het jeugdtheater van de toneelgroep de Maskers en op mijn vijftiende deed ik mee met het volwassenentoneel. Mijn oom was bevriend met Pansier, een goeie toneelspeler bij Udi. Die toneelvereniging uit Den Burg had meer status. Ik heb daar een hele mooie tijd gehad. Ik heb daarna een aantal jaren in Zwitserland gewerkt. Daar heb ik bij een cabaretgroepje gezeten in de Red Ocks, vergelijkbaar met hier De Toegift, maar iets sjieker. Terug op Texel ben ik weer bij Udi gaan spelen. Ik heb hier ook allerlei andere rollen gespeeld, geregisseerd en speelde ook in veel reclame- en andere films. Ik stond ingeschreven bij een castingbureau. Ik help bij het Eenakterfestival, coach jong talent en vind het hartstikke leuk om dit te doen met Cor (van Heerwaarden), Ina (Schrama) en met Sander (Boschma), die als directeur van Artex veel jonge talenten kent.
Acteren is voor mij een tweede natuur. Het allerlekkerste is dat je je ei kwijt kunt. Je boosheid, verdriet, vreugde, alles. In ben thuis opgevoed van: een kerel huilt niet. Acteren is voor mij een mooie uitlaatklep."
Wat doe je verder zoal op het eiland?
"Ik ben pensionado. Dat klinkt alsof ik ergens aan de Zuid-Spaanse kust zit, haha. Zino (Tanod, vorige week in 'Eiland van') noemt me al gekscherend 'Don Aris'. Verder ben ik penningmeester van Bewonersvereniging Texel. Daarnaast zit ik als reisleider op de bus van TexelTours en vertel van alles over Texel. Mijn vader nam me vroeger vaak mee voor een rondje over het eiland. Hij werkte bij De Vries & Van de Wiel en kende elk weggetje. Het mooiste plekje blijft de Hogeberg. Ik vertel over 't Bossie en Bossiesdag, de Zandkuil, het kleinste stukje natuurgebied dat destijds is aangekocht door Natuurmonumenten. En al vijftien jaar doe ik de presentatie van Texel Culinair. Ik draag dit een heel warm hart toe. Theater en mijn oude vak komen er bij elkaar."
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
"Ik ben een mensenmens. Er mankeert niets aan de Texelse gemeenschap. Ieder dorp geeft zijn eigen cultuur, karakter, truttigheid en gezelligheid. Daar moet je niet aankomen. We moeten niet willen dat alles en iedereen hetzelfde is. Niet ankomen, bluuf er af!"
Wat is er zonde aan Texel?
"Wat ik echt zonde vind is dat we zo'n enorm grote boot hebben. Als ie leegloopt sta je in de file. Als je pech hebt, en je komt aan in Den Burg, ligt de volgende boot in Den Helder. Hoe raak je al die auto's hier kwijt? Dan heb ik het niet eens over Den Helder. Maar ja, dat is de are kant. Het is wel een mooie boot. Als ik terug kom van de overkant, dan word ik op de boot helemaal blij. Aan boord een biertje en dan lekker naar huus. Dat is zo'n geluksmoment."
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
"De Texelaar heeft vriendelijkheid voor de medemens met de paplepel ingegoten gekregen. En zeker voor de toerist, want dat is ons vreten. Die paplepel is eigenlijk niet nodig, want wij zijn van nature een vriendelijk volk, dat kan niemand ons afnemen."
Wie verdient er een grote pluim?
"Mijn drie kinderen, die zoveel geduld met hun vader hebben gehad, en mijn twee kleinzoons."
Wat zou je doen als je één dag burgemeester zou zijn?
"Ik maak me grote zorgen over het voortbestaan van de scholen. Als burgemeester zou ik er in één dag voor zorgen dat het voortbestaan van alle scholen voor de eerst vijftig jaar is gegarandeerd. Het zou vreselijk zijn als de dorpen hun school verliezen."
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Joost Graaf. Hij werkt in De Toegift.nl, acteert en kan heel goed zingen. Heeft de theaterschool gedaan en is een echt talent. Ik zou graag willen weten hoe hij over eiland denkt en zichzelf ziet in de komende jaren als acteur en zanger."
Gerard Timmerman