Ongezouten
Mancave
Het mag in de krant. Annie is geslaagd! Hoera. Ik heb weer mooie pumps gescoord in de uitverkoop. Weliswaar een maatje te klein, maar ik kon ze niet laten lopen. Dan maar een beetje pijn lijden. Als het even tegen zit, ben ik de enige die in de krant komt te staan als geslaagd persoon. Wat een onzin die privacywetgeving. Wie geboren is, of overleden, of geslaagd: dat mag niet meer in de krant. En dat terwijl het toch een prestatie van jewelste is als je zonder kleerscheuren van de OSG komt. Het scheelt niet veel of het aantal gezakten was hoger geweest dan het aantal geslaagden. Het lijkt mij een goede test om scholieren pas over te laten gaan als ze feilloos kunnen schrijven en uitleggen waar de school mee bezig is: gepersonaliseerd leren. Gepersonaliseerd. Is dat nou leerling gestuurd of docent gestuurd? Maar ja, ooit zal het nieuwe onderwijssysteem wennen. Hoewel. Sommige scholieren zijn zo vaak gezakt, dat ze aangezien worden voor de docent. Het leeftijdsverschil met hun klasgenootjes is wel erg groot. Waar de één nog op de step naar school komt, scheurt de ander rond in een vierdehands autootje.
Maar gelukkig zijn die auto's niet getooid met oranje vlaggetjes en andere prullaria. Wat een zegen dat we niet meedoen aan het WK voetbal. Anders waren hele wijken weer oranje gekleurd en hadden de zogenaamde voetbalfans een reden om in de meest afgrijselijke outfits over straat te gaan. Ga vooral zo door, is het advies wat Annie aan de nieuwe bondscoach geeft. Verlos ons van het kwade. Wat een zaligheid. Elke avond een spannende detective op televisie. Geen oeverloos gezwam van zogenaamde deskundigen. Vooral niet van manlief. Want die is geen avond meer thuis. Hij moet zo nodig bij de buurman kijken naar het voetbal. Annie krijgt gekromde tenen als hij aanduidt waar hij nou precies kijkt. In een mancave! Om je te bescheuren. Je mag het absoluut niet meer hebben over de zolderkamer of de garage. Nee, de mannetjes kijken in de mancave. Compleet met een zelfgebouwde tribune en een barretje. Met wel twee bieren van de tap. Weliswaar van inferieure kwaliteit, maar wat kan het bommen. En met een super interessant gezicht staat de kerel des huizes, sorry, de caveman, met een spateltje het overtollige schuim van het glaasje bier te schrapen. Getooid met zijn leren schortje, gescoord op Vaderdag. Ik krijg er jeuk van. Waar Annie ook jeuk van krijgt is als mijn mannetje vol trots thuiskomt met de hoofdprijs van de avond. Althans, hij komt thuis met de mededeling dat hij de poule heeft gewonnen! Die worst zélf heeft hij genereus verdeeld onder de mannen. En gezellig dat het was!
Annie@texelsecourant.nl