"Maak van gezonde pup geen wees"
De Nederlandse zeehondencentra starten deze week een voorlichtingscampagne met als doel dat zeehondenpups en hun moeders rust krijgen tijdens de zoogperiode. Meerjarig onderzoek wijst er op dat veel minder pups hulpbehoevend zijn dan eerder werd aangenomen. Door afstand te houden van de dieren en langer ogenschijnlijk verweesde pups te observeren, kan onnodige opvang worden voorkomen.
De zeehondencentra roepen een ieder op om ruim afstand te houden van zeehonden en zeker van alleenliggende pups. Langs de Nederlandse kust worden in het voorjaar honderden pups geboren van de gewone zeehond. Het is een tijd van het jaar waarin er veel zeehondenpups in de opvangcentra belanden. In veel gevallen lijkt het erop dat opvang voorkomen had kunnen worden door de dieren rust te geven.
Als de moederzeehond gaat vissen en de pup tijdelijk alleen is, kan het jong een klaaglijk geluid gaan maken. Mensen associëren dit met huilen en denken dan soms dat het dier in nood is. Het is echter normaal gedrag van een jonge zeehond in de zoogtijd om contact te maken met de moeder. Het hoeft geen teken te zijn dat de zeehond verweesd is.
Vorig jaar bleek uit onderzoek dat zeehondenpups veel langer zonder hun moeder kunnen dan werd aangenomen en dat zeehondenmoeders meerdere pups zogen. Mede daardoor heeft de wetenschappelijke adviescommissie de overheid in maart van dit jaar geadviseerd een observatieperiode van 24 uur in te stellen voor pups van de gewone zeehond.
Onnodige opvang van pups kan voorkomen worden door de zeehonden rust te geven, met name in de gebieden waar zij de pups zogen. Wanneer een pup alleen wordt aangetroffen, kan het nog steeds zo zijn dat een moederdier zich over het diertje ontfermt of dat de pup de zooggebieden terugvindt. Rust en observatie is dus het devies, de beste plek voor een zeehond is uiteindelijk de zee. Bij twijfel is het goed het dichtstbijzijnde opvangcentrum te bellen. De professionals zullen dan de situatie beoordelen. De centra blijven zich inzetten voor zeehonden die daadwerkelijk in nood zijn.