Evalien Smit, vijftig jaar geleden geboren aan boord van de eerste Texelstroom.
Evalien Smit, vijftig jaar geleden geboren aan boord van de eerste Texelstroom. Foto: Jeroen van Hattum

Hond staat altijd blij voor je te kwispelen

Wat is je favoriete plek op Texel?

Bijna het hele eiland op een paar plekken na dan. Maar het strand vanaf de Mokbaai tot net voorbij de vuurtoren is toch wel erg favoriet, vooral in de vroege ochtend. Het weidse en die rust die er dan in de lucht hangt. Tegen zonsondergang heeft het strand iets magisch als die gloeiende bal langzaam de zee in zakt. Wie heeft het!

Geboren en getogen op Texel?

Ik ben vijftig jaar geleden geboren in de ziekenauto op de eerste Texelstroom. Mijn ouders mochten kiezen; een Helderse kraai of een Texelaar. Die keuze was niet zo moeilijk en volgens de berekeningen waren we nog dicht bij Texel, dus een Texelaar. Mijn jeugd heb ik in Den Burg doorgebracht. Lekker met de buurtkinderen buiten spelen, heerlijk onbezorgd. Ik heb ook altijd op het eiland gewerkt. Mijn hele familie en schoonfamilie woont op Texel, op één neefje en één nichtje na, dus meer Texelaar kan het niet worden.

Als je op vakantie gaat, is een uurtje wachten niet erg

Wat voor werk doe je?

Ik werk in de Wereldwinkel Goeie Zaak Texel als coördinator. Met een bestuur en een kleine veertig vrijwilligers draaien wij de winkel. Dat is een ontzettend leuke, boeiende baan met heel veel verschillende taken, waaronder het coördineren van de medewerkers, maar ook de inkoop en verkoop, de administratie en de verbinding tussen de medewerkers en het bestuur over het reilen en zeilen van de winkel hoort erbij. Ik ben ook de vliegende keep als er iemand ziek is of op vakantie. Het is de bedoeling dat ik dat allemaal in zestien uur per week klaar speel, maar dat is mij nog niet veel gelukt, dus ben ik ook een vrijwilliger van stichting Wereldwinkel Goeie Zaak Texel.

Wat doe je naast je werk zoal?

Gelukkig getrouwd met Kees en trotse moeder van drie prachtige dochters. Dat brengt veel gezelligheid met zich mee in huize Smit. Kees en ik vinden het erg leuk om ons huis (bouwjaar 1906) op te knappen en bij te houden. We hebben het ondertussen vanaf beneden naar boven opgeknapt. We hebben een grote tuin achter ons huis, dus daar kan ik ook wel wat uurtjes in kwijt met onze drie honden; twee cocker spaniels en één springer spaniel. Er gaat ook menig uurtje zitten in Hondenclub Texel waar ik op maandag- en woensdagavond gehoorzaamheidstraining geef en in het bestuur zit. Ik ben verder begonnen aan een opleiding Hondenmassage Therapeut, dus mijn week is gevuld.

Wat heb je met honden?

Wat niet! Je raakt er niet over uitgepraat. Het zijn ontzettend trouwe levensgezellen. In voor- en tegenspoed, ze laten je nooit in de steek en staan altijd weer blij voor je te kwispelen. Ze staan in het hier en nu, daar kunnen mensen nog wat van leren. Bijkomend groot voordeel: je moet naar buiten en bewegen. Ik zie alleen maar voordelen als je een hond om je heen hebt.

Goede herinnering aan Texel?

In mijn jeugd lekker met de hele buurt in de speeltuin spelen en hutten bouwen. We woonden in de Wagemakerstraat wat toen een nieuwbouwwijkje was met speeltuin voor de deur en heel veel leeftijdsgenoten. Altijd met de hele buurt naar buiten heerlijk. Ze zijn bezig een reünie te organiseren, dus dat zegt genoeg. Ook het uitgaan in de J'elleboog was heerlijk onbezorgd en oergezellig.

Wat moet er vooral blijven zoals het is?

Meierblis, de Sinterklaasintocht in Oudeschild en Ouwe Sunderklaas. We moeten ervoor waken dat het in stand blijft. Dat zijn zulke mooie en unieke dingen voor Texel wat je vooral aan kinderen kan doorgeven.

Wat is er zonde aan Texel?

Een beetje jammer, vind ik, is dat er een nog grotere boot is gekomen, waar dan een enorme stroom blik vanaf rijdt. Ik snap best dat het ook enorme voordelen heeft, vooral voor het toerisme waar ons eiland voor een groot deel op draait, zo ook Wereldwinkel Goeie Zaak Texel. Maar als er een boot aankomt, dan zie je een file van auto's het eiland opkomen waar geen einde aan zit. Vooral in het vakantieseizoen vind ik dat niet echt een eilandgevoel. Als je op vakantie gaat, is een uurtje wachten toch helemaal niet erg? Even onthaasten, op de dijk turen naar Texel en je verheugen op je vakantie op het eiland. Daar is niks mis mee toch?

Wie verdient een grote pluim op Texel?

Dat zijn er heel veel, zeker al die vele vrijwilligers op Texel van wie sommigen op meerdere plekken actief zijn. Zonder deze mensen kan de gemeenschap niet. In onze winkel hebben we gelukkig ook van die enthousiaste mensen. Als zij er niet waren, was er ook geen wereldwinkel. Onmisbaar dus.

Wat verdient meer aandacht op Texel.

Het krijgt al genoeg aandacht maar het kan nog veel meer; het centrum van Den Burg en vooral de Groeneplaats hoe die er nu uitziet.

Wat zou je doen als je één dag burgemeester zou zijn?

Dan ga ik op de fiets het eiland rond en kijk eens kritisch om mij heen wat er allemaal gaande is en gebeurt op Texel. Af en toe stoppen en een praatje maken met iemand om te luisteren naar wat er allemaal leeft onder de Texelaars.

Met wie zou je wel eens een goed gesprek willen hebben?

Dr. Claudia Wolschrijn. Zij is hoofddocent Anatomie Fysiologie Diergeneeskunde in Utrecht. Ik heb het genoegen gehad een dag met haar in de snijzaal mee te lopen, maar daar wil ik graag nog een dag aan vast knopen.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Zo doorgaan als nu, maar dan ook nog een eigen praktijk als Kynologisch masseur/therapeut (hondenmasseur). Daar volg ik nu een opleiding voor en het eerste deel hoop ik in juni af te ronden. Heerlijk met honden en hun baasjes aan de slag, bijvoorbeeld voor ontspanning, preventief om blessures te voorkomen of revalidatie na een ingreep en nog veel meer.

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Jan Oosterhof, hij fietst al jaren iedere dag langs ons huis naar zijn zaak, altijd vriendelijk met een brede lach op zijn gezicht, ik ben heel benieuwd wat hij zoal doet buiten de zaak om.