Ongezouten

Annie

Annie is er in getrapt. In de 1 aprilmop van de krant. Het rapen van Paaseieren zou wel eens verboden kunnen worden. Rust en ruimte worden aangetast. De gekleurde papiertjes zijn slecht voor het milieu. Annie vreest dat het niet lang duurt, eer het werkelijkheid wordt. De Meierblis zal ook binnenkort de sjaak zijn. Slecht voor longpatiënten. De aprilgrap kwam niet echt aan, veroorzaakt door het gegeven dat we worden overstelpt met nepnieuws. Zowel lokaal als wereldwijd. Op Texel is het hoogtepunt van fakeberichten de oprichting van de partij voor de bomen. Prachtig. Zogenaamd commotie over het rooien van bomen. Terwijl iedereen weet dat snoeien doet bloeien. Annie denkt met weemoed terug aan vroeger. Protesteren zit mij in het bloed. Actie, harde actie. Alles behalve een partij oprichten. Als iemand zich druk maakt over het werk van Staatsbosbeheer, roept Annie op om in het holst van de nacht met een schuursponsje het bos in te gaan om de bomen die afgeschreven en ten dode opgeschreven zijn, te ontdoen van hun rode stip. Boenen geblazen! Als dat niet lukt, keten je dan vast aan zo'n boom. Koop een grote ketting met een fors hangslot. Zorg dat je goed vast zit en gooi vervolgens het sleuteltje weg. Prettig weekend. Ga uit protest alles uit de weg dat met hout te maken heeft. Klompen, lucifers, satéstokjes, de open haard: weg ermee! Doe iets, maar waag het niet om boswachters te molesteren. Dan krijg je met Annie te maken. Maar eigenlijk nog beter: doe niets en laat het aan de natuur over. Of maak je druk over de verkapte reclame die de Gemeente maakt. Annie was enthousiast over het plan om Texelaars gratis naar musea te laten gaan. Een beetje cultuur bijbrengen kan geen kwaad. Maar nu komt het. In de eerste plaats kost het aardig wat moeite om je op te geven. Annie heeft geen idee hoe een pasfoto digitaal op te sturen. Er zit een cameraatje op mijn laptop, maar die heb ik afgeplakt omdat criminelen kunnen zien welke wachtwoorden ik intik. Ik ben gestopt toen ik zag dat op elk pasje Elsje staat. Een speeltje van de een of ander. Kassa. Nou moet ik wel mijn BSN nummer opgeven, om vervolgens als Elsje door het leven te gaan. Ik heet Annie hoor, geen Elsje! Dit is pure Mindf*ck. Hoewel, zo puur is het niet. En of mijn pasfoto nou over Elsje wordt geplakt of niet, het is letterlijk en figuurlijk niet gepast. Hoewel, wacht eens even. Hierbij doet Annie een beroep op onze Michiel om er voor te zorgen dat volgend jaar Annie op dat pasje komt, ter ondersteuning van de verkoop van mijn gebundelde columns. En over die beïnvloeding van uw geest gesproken: als u deze column heeft gelezen, bent u Annie maar liefst dertien keer tegen gekomen. Zo werkt dat dus.

Annie@texelsecourant.nl