Bombarie onder brug
Twee zwervers, een dronkaard, een bloemenkind, een golddigger en een punker bij elkaar, dat moet wel een bijzonder toneelavondje opleveren. Volop onbegrip en hilariteit in de komedie "Kaviaar met bruine bonen" vrijdag door 't Amateurtje in De Wielewaal.
Veel tegenstrijdige karakters onder de brug, de plaats van handeling in dit stuk. Types bedacht door toneelschrijver Diana Monshouwer. Maar dan is het aan de acteurs om er invulling aan te geven. Een kolfje naar de hand van gebroeders Jan en Richard Eelman, die in de huid van de twee zwervers zijn gekropen. Richard zien we als Hendrik, een opgewonden standje Een driftige betweter, die vol van zichzelf is, met een kort lontje en snel geïrriteerd. Jan in de rol van Gijs, zijn tegenpool. Een zwerver van het afhankelijke soort, onzeker en aandoenlijk. Hakkelend, huilend en met onnavolgbare mimiek waarop deze Eelman het patent lijkt te hebben. Twee uitersten die aan lager wal zijn geraakt, elkaar hebben gevonden en het onder de brug al vier jaar met elkaar uithouden. Etend uit vuilnisbakken, rondlopend in vodden en slapend op een paar oude pallets.
De balans in hun vertrouwde wereldje onder de brug wordt ernstig verstoord als Miranda ten tonele verschijnt. Ze mediteert, predikt over contact met de aarde, hechten en loslaten. Dit ogenschijnlijk zachtaardige type, maar ook streng in haar oordeel, werd treffend vertolkt door Annemiek Ran. Met bloem in het haar en meditatiematje werkt ze met haar geprevel op de zenuwen van Hendrik. "Rechtsdraaiende yoghurtslurper" was nog één van de beschaafde van schofferingen die hij deze "indringer" naar het hoofd slingert.
De spanning onder de brug loopt verder op als Catarina haar opwachting maakt. In tijgerjurkje, rammelend met sieraden en dure rolkoffer volkomen vreemd in deze wereld. Die zij is binnen gestapt omwille van een weddenschap met haar man om een dure Aston Martin sportwagen. Dit luxepaardje werd gespeeld door Suzan Eelman. Haar debuterende broer als de dronkaard Gijs, die opgedirkt als een kruising tussen Catweazle en Chriet Titulaer met een fles whisky over het toneel waggelt. Last but not least Simone Schipper in de huid van Lena, een gefrustreerde punker in wier ogen niets deugt. Wel met een zwak voor zwerver Gijs, wat een bijzondere dialoog oplevert.
Uiteindelijk is niets wat het lijkt. Zwerver Hendrik keert terug in driedelig pak en met een zachtaardig karakter, de dronkaard blijkt de steenrijke echtgenoot van Catarina en bloemenkind Miranda ontpopt zich als een ordinaire dief. Regisseur Gooitzen Kedde en assistent Karin Gaasbeek hadden eer van hun werk, Souffleur Jacomien Witte gaf steun in onzekere momenten, Iris Baas verzorgde de kapsels, Ria Kleinveld de grime en Jose Eelman de kleding.