Met parachute van bunker afspringen
Favoriete plek
Mijn favoriete plek is waar ik nu woon. Maar eigenlijk vind ik veel plekken op Texel mooi. De polder waar ik mijn bedrijf heb en ben opgegroeid, maar ook het strand en het bos. Je moet er oog voor hebben, dan zijn er heel veel plekken die favoriet kunnen zijn.
Geboren en getogen
Ik ben geboren in Eierlandse polder tegenover het vliegveld. Ik heb daar een mooie jeugd gehad, vooral het vliegveld inspireerde erg. De eerste parachutisten vond ik geweldig. We hadden een bunker in de tuin staan die gedeeltelijk bloot lag en daar sprongen we dan vanaf met zelfgemaakte parachutes. Ik ben naar school gegaan in Zuid-Eierland in de school waar nu de galerie van Niek Welboren zit. Inmiddels woon ik al ruim dertig jaar aan de Pontweg waar ik met veel plezier met mijn partner Annet woon.
Respect voor wat mensen in de zorg kunnen betekenen
Werk op Texel
Samen met mijn broer heb ik een agrarisch bedrijf in de Eierlandse polder. We verbouwen suikerbieten, uien, graan en bloembollen. Met name bloembollen is mijn ding. We hebben herfsttijloos oftewel droogbloeiers als specialiteit. Dat is allemaal handwerk, dus best wel intenstief, vooral omdat er moeilijk aan personeel te komen is. Het wordt best wel moeilijk om het allemaal rond te krijgen, dus ik weet niet of wij dit nog lang kunnen doen. Verder werk ik twee dagen in de week bij het Maartenhuis in het onderhoud van gebouwen. Ook doe ik allerlei klussen die op mijn pad komen. Heel dankbaar werk en vooral gewaardeerd werk wat in de landbouw niet altijd het geval is.
Naast mijn werk
Sporten is niet mijn ding, maar we fietsen graag samen. Een stukkie motorrijden is een passie van mij en ik mag graag wat sleutelen aan oude motoren. Verder verzamel ik ook nog wat Lego. Ik heb daar niet zoveel tijd voor, maar ik schaf via internet geregeld wat aan. Dat zijn items die in de winkel niet te koop zijn.
Mensen op Texel
De mensen op Texel ervaar ik als open en gemoedelijk. Wel vaak wat gehaast, want tijd lijkt er niet meer te zijn. Iedereen is aan het appen en alles moet via de computer. Jammer, vroeger kon je wat halen en dan kwam het wel goed. Ons kent ons, dus dat was geen probleem.
Natuur op Texel
Hartstikke mooi met veel variatie. Je hebt bos, duin, stranden en de polder is ook natuur. Maar daar moet je, zoals ik zei, oog voor hebben. Alleen moeten we niet overdrijven. Er worden nu allerlei projecten gelanceerd die in mijn optiek niets met natuur te maken hebben. Het is gewoon verkapt tuinieren in het groot. Als je natuur wil, doe dan niets, dan gaat de natuur zijn eigen gang. Wij als boeren laten het landschap kleuren door onze gewassen. Als alles natuur wordt, dan is dat op den duur ook eenheidsworst. Dan kunnen we ook nergens meer komen of er staat een hek omheen. Dat zou ik jammer vinden.
Wat moet blijven zoals het is?
Onze eigen cultuur zoals die al jaren geldt voor bijvoorbeeld de meierblis, Ouwe Sunderklaas en de schapenmarkt. We zijn nou eenmaal een eiland en laten we dat vooral zo houden. Een beetje eigenwijs, eigengereid en gastvrij.
Wat mag anders?
Het energiebeleid van Texel. We halen alle lantaarnpalen weg, want daar kunnen we op besparen, totdat er ongelukken gebeuren, zodat het veel meer gaat kosten. En de veiligheid in het buitengebied wordt daardoor aangetast. Jammer, want er kan toch ook een tussenweg bewandeld worden.
Goede herinneringen
Dat ik als kwajongen in de bollen ging werken bij Klaas Tatenhove. Geweldig vond ik dat. Ik mocht op de trekker rijden en alle voorkomende werkzaamheden doen zoals bollen rooien, bollen rapen, sorteren en tellen. En dan geven ze je daar nog geld voor ook. Prachtig! En natuurlijk aan mijn jeugdtijd thuis bij vader en moeder. We woonden mooi achteraf in het land, dus van buren hadden we niet zoveel last. Lekker fikkie stoken, slootje springen en met een oude brommer over het land rossen. Mooie tijd!
Zonde aan Texel?
We slibben langzaam dicht. Dat vind ik zonde. Je kunt soms amper de weg op van de auto's of er vliegt net zo'n elektrisch exemplaar voor je langs. Door al dat toerisme hebben we ons wel een beetje knel gezet. Ik weet dat we er allemaal van profiteren, maar we toch ook oppassen, anders komt het niet goed.
Wat verdient meer aandacht?
Dat we eens gaan kijken of de regelgeving voor allerlei evenementen niet wat eenvoudiger kan. Door al die regels gaan heel veel evenementen niet meer door of het wordt te ingewikkeld om iets te doen. Juist door wat soepeler te zijn, krijg je meer saamhorigheid en meer plezier met elkaar.
Pluim op Texel?
De begeleiders en mensen in de zorg bij het Maartenhuis verdienen een pluim. Als ik zie wat die mensen kunnen betekenen voor onze gehandicapte medemens, dat is in één woord geweldig. Alle respect voor hen!
Wat onderscheidt Texel van de overkant?
Het eilandgevoel. Dat je niet na 21.00 uur nog even naar Amsterdam kan, maar gewoon lekker veilig op het eiland bent. De volgende ochtend om 6.00 uur gaat de boot weer. En een onderscheid is dat we hier (nog) geen lange files naar het strand hebben.
Wat doe je over vijf jaar?
Ik hoop dat ik, als de gezondheid me niet in de steek laat, over vijf jaar nog hetzelfde kan doen als nu. Lekker wat werken, hobbyen en genieten van ons eiland.
Volgende 'Eiland Van…'?
In de volgende 'Eiland Van…' zou ik graag Paul Krugers zien. Vroeger heb ik met Paul bij zijn oom in de bollen gewerkt, later zat hij bij Rab. Ik heb al een tijd niks meer van hem gehoord en ben wel benieuwd hoe het gaat.