Ds. Nynke Dijkstra-Algra tijdens de intrededienst van Ds. Cees de Jong.
Foto: Erna Drijver-Tuinema
Terug op oude nest
Zoals een oud-voetballer terugkomt bij zijn eerste club, zo keert Ds. Cees de Jong uit Houten terug naar Waddengemeente Texel. In de Maartenskerk in Oosterend sloot de gemeenschap deze oud-speler zondag weer in de armen.
De Jong was van 1984 tot 1990 predikant op het eiland. Hij manifesteerde zich als dominee, maar maakte ook naam als zeiler, zanger, bassist en organisator. Eerst wennen, maar toen hij vertrok naar Hoek van Holland zag de gemeenschap hem met lede ogen vertrekken. De afgelopen zeven jaar was hij predikant in Houten, gemeenteleden daar vandaan waren meegekomen. Ook uit Groningen, Ede, Amsterdam en Franeker. Veelzeggend, zoals ook de hartverwarmende afscheidsdienst alweer 28 jaar geleden, in dezelfde kerk waar zondag zijn intrede muzikaal werd opgeluisterd door een combo uit Houten. Op de muziek van Sting: "How fragile we are", ofwel: Hoe kwetsbaar zijn wij mensen?
Voorganger Ds. Nynke Dijkstra-Algra vertelde in een ontspannen en vrolijke sfeer over de ervaringen met Ds. Cees de Jong. "Een open man, hij houdt niet zo van de regeltjes, hij heeft een groot bindend vermogen en dat bewerkstelligt hij door het Woord en bovenal door de muziek. Deze kudde - Christus kudde - wordt jou toevertrouwd Cees, geloof je dat je bent geroepen? En beloof je waardig je te zullen verbinden met deze gemeente?" De nieuwe herder gaf zijn jawoord: "Zo helpe mij God almachtig."
De "oud-speler" vertelde over alle dingen die hij geleerd heeft op de verschillende plaatsen in zijn leven. Het begon met zijn studie in Groningen, het evangelie leefde vooral in het perspectief aan de buitenkant, de punten halen, de voordracht en liederen naar buiten brengen. Toen hij op Texel kwam, zijn eerste gemeente, verlegde het perspectief zich naar binnen. Hij trok de vergelijking met de voetbalclub en richt zich tot de gemeenteleden: "Hoe heet de voetbalclub van Oosterend ook al weer? En kent u die hele belangrijke man nog die jarenlang keeper en kantineman was?" Het antwoord komt rap uit het publiek: "SVO natuurlijk, met Ome Sieme".
Mooie verhalen over wedstrijden die geweest zijn, trofeeën, foto's en de mooiste doelpunten zo vertelden de senioren lekker warm achter het glas. Maar het is de bedoeling dat we weer in de modder van het leven stappen, dat we meedoen en zelf het leven gaan vieren met elkaar in al zijn facetten, dan werkt het als een bevrijding, en heeft het zin, de zin in ons bestaan".
Natuurlijk zal het anders zijn dan in 1984, maar zo vertelde hij: "Ik heb hoop en vertrouwen dat God met ons meegaat. Als we teruggaan naar de kern, Back to Basics, dan krijgen we een innerlijk perspectief en daar gaat het om."
