Ivo Huizinga:
Ivo Huizinga: "De natuur ben ik pas gaan waarderen toen ik niet meer op Texel woonde." Foto: Jeroen van Hattum

"Niets liever dan terug naar Texel"

Favoriete plek

Ik heb niet één favoriete plek. Het is heerlijk om over de Hoge Berg te lopen in de lente. De duinen bij de Bollekamer of Bleekersvallei vind ik ook geweldig. Maar met de kids en de hond gaan we ook graag naar het bos of het strand.

Geboren en getogen

Yep, een echte Texelaar. Ik ben geboren aan de Vaargeul in Den Burg. Mijn moeder woont nog steeds in het huis waar ik ter wereld ben gekomen met hulp van dokter Barnard. Toen ik ging studeren had ik het idee dat ik nooit meer terug zou keren. Ruim 9 jaar geleden wilde ik niets liever dan terug naar Texel. Mijn vrouw Daisy komt ook van Texel en onze kinderen wilden we hier graag laten opgroeien. Nu gaan we nooit meer weg.

Je herkent gauw of je te maken hebt met een Texelaar

Werk op Texel

Ik ben productmanager bij SnelStart. Na mijn studie Bedrijfskundige Informatica ben ik in de IT terecht gekomen. Toen wij terugkeerden naar Texel was SnelStart dus een logische keuze. Ik ben er trots op dat ik de afgelopen jaren een bijdrage heb kunnen leveren aan de groei van het product en het bedrijf. De benoeming tot Microsoft Country Partner of the Year in 2017 was de kroon op mijn werk. Het toetje was de ontmoeting met Satya Nadella, de grote baas van Microsoft, oftewel de huidige Bill Gates.

Naast het werk

Doe ik te veel volgens mijn vrouw. Ik ben betrokken bij Texel '94 als coach van Onder 13-1 en zit in de activiteitencommissie voor de jeugd. Zelf speel ik nog zaalvoetbal bij CZV De Krim in de Hoofdklasse en ben voorzitter van deze club. Ook zit ik in de tweede bestuursklas van TESO en Rabobank. Om mijn hoofd leeg te maken loop ik regelmatig hard. Ik vind het heerlijk om na het werk mijn hardloopschoenen aan te trekken en over de Hoge Berg of door de duinen te lopen. Op woensdagavond loop ik hard met Runningteam Bremakker, een gevarieerde en gezellige groep enthousiastelingen. Belangrijk onderdeel is de nabeschouwing, waarbij de belangrijke en minder belangrijke onderwerpen van het eiland op tafel komen.

Mensen op Texel

Eigenwijs. Nuchter. Recht voor z'n raap. Je herkent gauw genoeg of je met een Texelaar te maken hebt. Of eigenlijk: Je weet al snel wanneer je te maken hebt met iemand die niet van Texel komt.

Natuur op Texel

De natuur ben ik pas gaan waarderen toen ik niet meer op Texel woonde. Het verbaasde mij bijvoorbeeld dat je in Bergen (NH) moet betalen om de duinen in te kunnen. Voor een Texelaar onbegrijpelijk. Sindsdien kan ik nog meer genieten van de natuur op Texel. Ik ben alleen niet iemand die alle planten en vogels bij naam kent. Gewoon lekker strûnen.

Blijven zoals het is

Texel moet vooral ons eiland blijven. Niet het eiland van de toerist. Niet het eiland van de import Texelaar. Of het eiland van allerlei onzinnige organisaties. Het is voor mij onbegrijpelijk dat je niet meer naar Ceres kunt. Vorig jaar werd er gesproken over het verdwijnen van schapen op de Hoge Berg door toedoen van de instanties. Als Texelaar begrijp ik daar helemaal niks van. Wat mij betreft zou Jan Willem Bakker de burgemeester van het Hogeberggebied moeten worden. En begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet tegen verandering. Als Texelaar moet je echter wel het waarom van een verandering kunnen beantwoorden.

Wat mag anders

De woongelegenheid voor jonge Texelaars. Het is voor jongeren vrijwel onmogelijk om zich te vestigen op Texel. Het kopen van een huis, zonder hulp van ouders, is al helemaal uit den boze. Een aantal van mijn jongere collega's heeft zich gevestigd in Julianadorp, omdat de huizen daar betaalbaar zijn. Diep in hun hart zouden ze echter op hun geboorte-eiland willen wonen. Deze jongeren zijn echter wel de toekomst van ons eiland.

Zonde aan Texel

De grote hoeveelheid evenementen. Je ziet door de bomen het bos niet meer. Iedereen wil een graantje meepikken. Dat is misschien wel de Texelse ondernemersgeest, maar hoe uniek is elk evenement nu echt. Persoonlijk zit ik niet te wachten op 5 slappe aftreksels van Sommeltjespop of Texel Culinair.

Wat verdient er meer aandacht op Texel?

De ouderen en de zorg op Texel. Het is onbegrijpelijk dat ouderen van Texel in een verpleeghuis in Den Helder terecht komen. De komende jaren zal deze groep echter alleen maar groeien. Daar zijn we niet klaar voor.

Wie verdient een grote pluim op Texel?

Dat zijn de twee belangrijkste vrouwen in mijn leven: mijn moeder en mijn vrouw Daisy. Toen ik 10 jaar was, overleed mijn vader Wil. Het heeft mij en mijn twee broers echter aan niks ontbroken. Inmiddels is moeders met pensioen, maar ze heeft het drukker dan ooit met vrijwilligerswerk en met haar kleinkinderen. Mijn vrouw Daisy weet thuis alle ballen in de lucht te houden. We hebben 4 kinderen (Kian, Finn, Owen en Dean) en daarnaast nog regelmatig een pleegkind over de vloer. Oftewel: Ze moet een groot huishouden managen. Daarnaast heeft ze nog een eigen bedrijfje, is ze enorm actief op de scholen van de kids en studeert ze zelf ook nog. En als laatste weet ze het al meer dan 20 jaar met mij uit te houden. Misschien wel de grootste prestatie.

Onderscheid van overkant

Een dorp op Texel is mijn inziens niet heel anders dan een dorp in de Kop van Noord-Holland. Texel in zijn geheel is echter uniek. Het is Nederland in het klein, maar dan omringd door water. We hebben hier alles. Een geweldige combinatie van natuur en alle belangrijke voorzieningen.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Geen idee, maar ik ben wel benieuwd. Ik heb geleerd dat je elke dag van het leven moet genieten. Mijn vader werd slechts 41 jaar en ik ben nu 37. Over 5 jaar zou ik dus ouder zijn, dan dat mijn pa ooit is geworden. Al het andere is mooi meegenomen.

Volgende 'Eiland Van...'

Pieter de Ridder. Hij is al bijna 25 jaar een goede vriend van me. Recent is hij in de zaak gegaan bij zijn schoonvader Jos Kager samen met Richard Quartel. Een hele stap voor iemand die ooit gestudeerd heeft voor boer.