Bij de jaarwisseling
Op de grens
Wat hou je over als je 13136 van 13236 aftrekt? Juist, honderd Texelse Couranten, met daarin het nieuws over het afgelopen jaar. Heftige gebeurtenissen, zoals de brand bij de Texelse Autocentrale, gelukkig ook vrolijk nieuws, zoals het kampioenschap van Texel'94, oud nieuws, zoals het blootleggen van de historische dijk van de Schans en het laatste nieuws: het verdwijnen van het beeld van Thijsse (zie pagina 2). Aan nieuws het afgelopen jaar geen gebrek, we renden van hot naar her en hadden veel te schrijven. Zóveel dat het moeite kostte om het in al die honderd kranten te persen. Maar ook dit jaar is het weer gelukt.
De laatste krant is vol, we zitten op de grens. Van oud op nieuw. Maar steeds vaker hoor ik dat ook andere grenzen zijn bereikt, dan wel overschreden "Het is meer dan genoeg!", hoor ik mensen zeggen over de natuurontwikkeling en de enorme grondverplaatsingen en -overschotten waarmee dat gepaard gaat. Ook over de drukte op het eiland. Over het aantal toeristische bedden, drugs- en alcoholgebruik onder de jeugd, we raken er niet over uitgepraat.
En hoe zit het met de economische groei? We zijn inmiddels zó lekker op dreef dat het personeel het niet meer kan bijbenen. Te weinig koks, metselaars, timmerlui, technici, mensen in de zorg en noem maar op. Maar ook te weinig huizen, zeker betaalbare. Het begint allemaal te knellen en er moet wat gebeuren. Maar wat?
Brengt 2018 het antwoord? Stellen we daadwerkelijk een grens en leven we naar de kernwaarden waarover onze politici zo lang hebben nagedacht? Onze cartoonist Josephine heeft met een knipoog naar het nieuws zo haar eigen gedachten over hoe Texelaars omgaan met de kernwaarden rust en ruimte, open landschap, natuur, cultuurhistorie en nachtelijke duisternis. Tuktuk's en ander bijzonder vervoer over het eiland. Een vermaak voor de één, maar een ergernis voor de ander. Bed&breakfast is razend populair, maar wordt ook gezien als een onbeheersbare groeisector waarvan de grens nog lang niet is bereikt.
Texel is een sterk merk. Ondernemers weten dat als geen anders, het aantal "Texelse producten" schiet als paddenstoelen uit de grond. Bewust tussen aanhalingstekens, want het Texelgehalte blijkt nogal eens ver te zoeken Wildgroei en wantrouwen liggen hier op de loer. En dan het gesteggel over de mega-bierbrouwerij, waarover wordt gefluisterd dat Heineken er een voet tussen de deur heeft. Wie bepaalt hier hoe ver we gaan?
Is de grens bereikt? Of rekken we de boel nog een stukje verder op? Wie het raadt, weet het, maar volgens mij hebben we het komend jaar weer genoeg te schrijven.
Wij van de Texelse Courant wensen u een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Gerard Timmerman