Als we op de TESO-pont zitten, komt ons prachtige kerstmuziek tegemoet. Ik zoek de herkomst en ben verrast door een live-optreden. Ik pak mijn mobieltje en maak een foto, en als ze "Away in a manger" inzetten druk ik op opnemen, het klinkt prachtig. Ik verstuur het naar mijn zus in Alkmaar, ze houdt van muziek, koper blazers, piano, zang en ze werkte jarenlang bij de TESO. Dit is een leuke combi. "Een mooie kerstboodschap sis", komt er terug als we de nacht inrijden.
Tegenwoordig is het digitale verkeer bijzonder makkelijk en kan veel toegevoegde waarde hebben als we er goed mee omgaan. Soms is het ook storend. "Kinderen" kunnen er bijna niet meer buiten, aan tafel hebben we de regel ingesteld: mobieltjes uit, we willen elkaar ook eens in de ogen kijken en elkaar vertellen wat de ervaringen zijn.
Willem-Alexander noemde in zijn kerstboodschap dat we niet moesten zoeken naar een breder ik, maar naar een groter wij. Nieuwsgierig blijven naar de ander. Mijn moeder kon het letterlijk vragen: "Is er nog nieuws van de kinderen?" Samen aan de koffie, het liefst met eigengebakken cake en een glaasje amaretto met slagroom. Het lepeltje haalde ze dan langs het randje van het glaasje, tegelijkertijd met de vraag gingen haar bruine ogen omhoog in je gezicht. Alles zag ze…bijna alles.
En ze nibbelde met de amandellikeur de nieuwtjes, de belevenissen naar binnen. Ze zoog ze als het ware op, om toch ook deel te nemen aan het leven van ons allemaal en nog mooier om erop te reageren, en dat kon ze verbazend goed. "Oh , wat , mooi… Ja, dat is prachtig … Ach wat verdrietig".
Ik moest er aan denken toen we de muzikale ode aan de vrijwilligers van Trouw beluisterden op tv. Naast de mooie muziek kwamen er allemaal mensen aan het woord die vrijwilligerswerk deden. In de sport, in de zorg, in de muziek, in de kerk: van jong tot oud, belangeloos. Nederland is een topper op internationaal niveau waar het vrijwilligerswerk betreft. 6,3 miljoen mensen zetten zich in op wat voor manier dan ook .
Aan het woord kwam Erik Scherder, hij is hoogleraar in de klinische neuro psychologie, en kan er zeer boeiend over vertellen. Hij legde uit dat uit onderzoek is gebleken dat vrijwilligerswerk ook stimulerend werk verricht in de hersenen. De amandelkern [Amigdala] wordt gestimuleerd, en maakt een verbinding tussen…. Je ziet iets in de andere ogen, de stress neemt af, en de ander voelt: "ik geef om jou, jij maakt ook onderdeel uit van de groep." Ook diegene die deel uitmaakt van het vrijwilligersnetwerk krijgt er iets voor terug. Zijn of haar inzet telt. Op kerstmorgen is daar de muziek in de straat, het is nog donker en koud. "The stars in the bright sky, looked down where he lay…". Ontroerend om te horen, ik zit nog in mijn duster een stukje te typen voor de kerk, maar moet naar buiten. Als elke vrijwilliger een ster is wordt het nooit meer donker… Ik wens u een heel goed, gezond maar bovenal een liefdevol 2018 toe, met liefde voor elkaar…