Achter de schermen

Een kleine wereld

"@JobSchepers1 hoi job, heb een vraag, zou je me willen terugvolgen?" Een opmerkelijke Tweet van Lidian Boelens die op mijn tijdlijn verschijnt. Ook een manier om volgers te krijgen, denk ik eerst, maar ik honoreer haar verzoek. Direct krijg ik een privébericht. Ze werkt voor het Dagblad van het Noorden en is op zoek naar Frits Bonne. Aangezien ze na wat speurwerk had gezien dat ik al eerder over hem geschreven had, dacht ze via mij verder te komen. "Ik zou heel graag in contact komen met Frits Bonne (oud gitarist van de band Bluesselect, naar ik begrijp). Hij woont in De Koog op Texel en heeft op zijn gevel een bord van Grolloo - gemeente Aa en Hunze hangen. Ik werk voor Dagblad van het Noorden en volg die gemeente.. Collega had het bord gezien en vroeg zich af: wat doet een bord van Grolloo in De Koog? Nu is de link wel duidelijk: de bewoner is een bluesliefhebber en Grolloo is natuurlijk de city of blues!"

We kletsen wat door en blijken elkaar al eens ontmoet te hebben op een bruiloft. Ik was daggast, zij stond achter de bar. "je kent mijn vriend Erwin ook wel. Dat is ook een goede vriend van Robert Alting." Robert is dan weer een vriend van mij die tegenwoordig journalistiek aan de weg timmert in Amsterdam. Eerst had ik er geen beeld bij, ik ben die journalist die de koppeling van namen en gezichten al snel kwijt is, maar na de link met Robert is die volledig terug en ik moet lachen. Ja, ik ken haar vriend. We waren eens met zijn drieën naar het Keti Koti-Festival in Amsterdam en dat liep 'ietsiepietsie' uit de hand. Het eindigde in het kwijt zijn van de huissleutels en een overnachting in een tweepersoonskamer van een vunzig snelweghotel, waarbij ik maar op de grond ben gaan liggen. De dag erop bleken de sleutels doodleuk bij een andere feestganger - waar we op weg naar het festival nog even langs waren geweest - op de tafel te liggen.

We moesten er de volgende dag kostelijk om lachen. Het stormde die dag en de treinen lagen er uit. Gelukkig moest Erwin die dag naar Texel en was hij met de auto. Ik kon dus mooi meerijden en we zijn die avond nog een keer dunnetjes op stap geweest in De Koog. Ik kwam hem eerder dit jaar weer tegen toen hij met zijn vriendin achter de bar stond op die ene bruiloft. Direct weer gelachen om het avontuur in Amsterdam. Van Amsterdam naar Texel en van Texel naar Grolloo. De lijntjes zijn kort.

Job Schepers