Zware tijden voor de waterspitsmuis
Het gaat niet goed met de Texelse waterspitsmuis. Dat stelt Richard Witte van van NOZOS (Noordhollandse Zoogdier Studiegroep). Hij vreest dat het dier "voorgoed van het eiland verdwijnt".
Begin november werd een exemplaar gezien nabij de keet van Staatsbosbeheer aan de Mokweg. Toch blijft het een penibele situatie voor de 'Neomys fodiens'. "Met zijn volledige zwarte kleur, geringe postuur en uitzonderlijk gedrag onderscheidt de waterspitsmuis op Texel zich van zijn soortgenoten aan de overkant. Op het vasteland heeft de waterspitsmuis een witte buik, witte oorvlek, is groter en verzamelt zijn voedsel al duikend in het water. Algemeen is de waterspitsmuis alleen in de Onlanden in het noorden van Drenthe en de soort staat dan ook als kwetsbaar op de rode lijst en geniet bescherming onder de Wet natuurbescherming."
"Op Texel scharrelde de waterspitsmuis, een notoire vleeseter, zijn kostje bij elkaar in droge greppels, langs oevers en in duinvalleien. Doordat er op Texel geen andere spitsmuizen voorkwamen hoefde de waterspitsmuis niet het water in te duiken naar voedsel. Net als de noordse woelmuis komt de waterspitsmuis al voor op Texel voordat het een eiland werd. Sinds 2006 was daar opeens een concurrent, de huisspitsmuis. Meegelift met hooi, grond of plantgoed bereikten enkele huisspitsmuizen Texel. In nog geen drie jaar tijd wisten ze het hele eiland te veroveren en thans leven er enkele honderdduizenden op het eiland. De Texelse waterspitsmuis, niet gewend aan concurrentie, verdwijnt hierdoor stilletjes. In de afgelopen tien jaar werd hij steeds minder vaak gezien. Dit jaar slechts twee keer. Afgelopen zomer op vakantiepark Sluftervallei en nu dus nog een nabij de Moksloot. Laten we hopen dat er toch nog een paar plekken op Texel zijn waar de waterspitmuis stand kan houden zodat deze markante Texelaar niet voorgoed van ons eiland verdwijnt. Mogelijk kunnen we daar met gericht beheer bij helpen."