Ik ben aan het andijvie snijden, ik heb de krop net uit de eigen groentetuin gepakt. Dat voelt als een overwinning, ik was veel te laat met mijn andijvieplantjes, werd van alle kanten toegesproken door bekwame tuinders dat het echt niet meer in de pan zou geraken dit jaar. Maar wat een wonder, de natuur was mij goedgunstig , manlief kreeg drie kroppen mee aan boord, mijn schoonvader twee.
En dan te bedenken dat ik vroeger de gang werd ingestuurd: "Sinterklaas vindt het niet leuk als je je bord niet leeg eet." En daar zat ik dan op de trap, met van die gekookte en aangemaakte andijvie op mijn schoot, het bleef hangen in mijn keel. Normaliter at ik alles, maar andijvie, nee. Ook niet voor de Sint.
Moeder Lena bracht een schaaltje gele vla en vroeg langs haar neus weg of ik een mooie tekening kon maken voor de goedheiligman, dan kwam het vast wel goed. Ik moest er van de week aan denken toen een schone blonde uit het Friese Dokkum zich verweerde voor de kleine burgers uit haar dorp. Er was plaats gemaakt door de burgemeester voor demonstranten, die met bussen vol op weg waren.
Of hun leven er vanaf hing, in Dokkum moest het gebeuren, waar de kleine kabouters getooid met mijters en vlaggetjes al weken naar uitkeken, daar moest nu het statement gemaakt worden. Op de A7 werden ze echter tegengehouden, vele auto's blokkeerden de weg. De kindertjes konden frank en vrij hun tekeningen geven, het kwam allemaal op de pootjes terecht.
Hier op het eiland hebben we deze taferelen niet. Als ik in de kleedkamer van zwembad Calluna me sta af te drogen is er een ongeduldige moeder aan het vitten op haar dochter: "Mira schiet nou eens op, trek je kleren aan, ik wacht niet hoor." Het kleine meisje zit druipend van het water op het bankje, de energie in het bad achtergelaten. Vaderlief doet over het muurtje ook een duit in het zakje."Mira, schiet op, anders vertrekken we zonder jou."
Ik probeer haar wat af te leiden en maak het gebaar van afdrogen ook naar haar. "Ben je op vakantie?' Ze knikt en komt wat in beweging. "Wat een mooie naam heb je" De moeder kijkt argwanend om.. "Weet je wel dat Sinterklaas uit de plaats Mira komt?", vervolg ik, "Morgen komt hij in zijn stoomboot aan in de haven, echt waar." Mira schiet overeind en doet een greep naar haar kleren naast me. Ik knik haar toe. "Hij heeft vast iets leuks voor je mee, denk je ook niet? Je hebt zo goed gezwommen, heb je een tekening gemaakt?" Ze lacht en warempel, ze wint het van me met aankleden. "Goed zwaaien hoor naar de Sint", en ik geef haar een knipoog.
Op de Achtertune zwaai ik ook naar de boot met Sinterklaas en zijn prachtige Pieten, ik huppel, ben altijd blij op dit kinderfeest, een grote stoet volgt hem, geweldig. Sinterklaas is ook blij, hij roept naar me, en ik krijg pepernoten, heerlijk. "Dat komt door de andijvie!", roep ik naar manlief. Hij kijkt me niet begrijpend aan.