't Nuwwe Skiltje zege voor kinders Oostrend
Het nuwwe Skiltje was een zege voor de kienders van Oostrend, wéér mosten ze aars in de gróte vekantie heen. De héle maand augustus hadden ze vreé! Maar ok in juni en juli was het seumer en hoefde ze woensdag- en zaterdagmiddag niet naar skool.
In drommen liepe de kieders dan naar nuwwe Skiltje. Behalve de kleintjes dan, want het was toch de zéé weer ze naar toe ginge, dan most er wel een moeder mee om op te passe. Mien moeder had deer gien tied voor, we hadde een winkel, en ik had ok nog een zussie en een klein broertje, maar… ik had ok nog tante Duw, ze weunde met ommoe vlak om het hoekie. Als ik tante Duw niet had had, had ik misschien wel nooit lere fietse of skase, en nou sou ze me lere swemme op nuwe Skilt. We ginge lópend, tassie mee met butterhamme en een fles limonade, ok een sakkie snoepies. Tante Duw had heur zwempak al antrokke en dat was maar goed want het was een héél geval, met mouwtjes en piepe tot heur kniéje. Mooi zwart!
In een bocht van de diek lag een strandje, een lekker stuk met sand, dan een riggel skellepies, meest huussies van alikruke en mosselle, deer most je wel over om bij séé te komme, maar dan was het mééstal sand. We sochte een mooi plekkie, handoek en de tas erop, so dat was van ons, nou ik mien badpak nog an en we konde het water in. Oe, het was eerst toch wat koud, maar we waren gauw deur en toen was het heerlijk. Ik leerde swemme, nou ja ik kon me drievend houe en kwam vooruut. Het strandje was ondertusse aardig vol raakt. Ik mocht snoepies en limonade uutdele an de kienders dicht bee ons. Een heerleke dag! Maar ja, an alles komt een end. We mosten ons an gaan kleje, en dat viel voor tante Duw nog niet mee, der swempak was klets nat, en de handoek niet al te gróót, maar het lukte op het lest toch. Ik sei nog; "Tante, U bille en biene zitte nog onder het sand en de skellepies", maar tante sei "Och kiend, dat gaat er in bed wel af". En dat was ok so.
Een paar jaar later! Op een prachtege dag hadde m'n vriendinne en ik onze handoeke en klere in het gras achter de diek leid, an het end van de middag werd het tiét om naar huus te gaan. Der kwam een man de diek op om na sien werk nog effies te swemme, achter de diek klede hej zich uut, hij had gien erg in méé, en ik zag voor het eerst in me leve een blote man. pfff...nou, nou. Nou, eigelijk net als men broertje maar dan alles in 't gróót! En wat veul héér! Je leerde nog meer dan swemme op nuwwe Skild.
Berth Boogaard