Gitta Witte en Roel de Waard op het podium van dorpshuis De Waldhoorn.
Gitta Witte en Roel de Waard op het podium van dorpshuis De Waldhoorn. Foto: Jeroen van Hattum

Waagstuk op toneel

Ze hadden het bij De Vriendenkring in Den Hoorn van tevoren al gezegd: de opvoering van het stuk Spiegels zou een waagstuk worden. Dat werd het inderdaad, waarbij spelers Roel de Waard en Gitta Witte het hoofd boven water hielden.

Het was een klein, maar opvallend moment in het eerste bedrijf. De Waard was zijn tekst kwijt en legde zijn oor duidelijk zichtbaar te luisteren bij regisseur Joop Rommets die achter het gordijn stond te souffleren. Het was een moment waarop je voelde dat het voor de speler zomaar een kantelpunt kon worden in het spel en waarbij je als toeschouwer slechts één gedachte had: blijf alsjeblieft in je rol. Dat gebeurde gelukkig ook, waardoor dat ene opvallende moment een moment op zichzelf bleef.

De Waard en Witte waren de enige twee spelers in het toneelstuk van Dimitri Frenkel Frank (uit de jaren zeventig) waardoor ze beiden veel tekst hadden. Voor De Waard was het eerste bedrijf nog eens extra pittig, omdat zijn personage van een welhaast onuitstaanbare schrijver als tegenspeler een timide journaliste had, waardoor veel kracht uit de rol van De Waard moest komen.

Dat ging hem goed af. De schrijver die hij neerzette - en die de timide journaliste op bezoek had - kwam geloofwaardig over als een onuitstaanbaar persoon die zijn kans pakte om bij zijn tegenspeelster het bloed onder de nagels vandaan te trekken. Witte zette intussen een personage neer dat zich zichtbaar ergerde aan die kwal van een schrijver, maar tegelijkertijd op de rem stond en daardoor niet meteen uit elkaar klapte om de ander eens goed de waarheid te zeggen.

Het knappe was dat in beide personages ontwikkeling zat en dat clichés werden vermeden. De personages werden neergezet als mensen van vlees en bloed. De journaliste bleek toch niet zo timide, waardoor ze uiteindelijk tegengas gaf en achter de facade van superioriteit van de schrijver ging eenzaamheid schuil, omdat het geen vrouw het lang met hem uithield.

In het tweede bedrijf waren de rollen letterlijk omgedraaid. Witte speelde nu een doortastende journalist die een interview had met een timide schrijver. Het betekende dat Witte en De Waard zich tijdens de pauze beiden moesten inleven in een geheel ander personage, maar dat kwam verder goed uit de verf.

Spiegels was een familie-aangelegenheid voor de familie Rommets. Joop Rommets maakte zijn debuut als regisseur, zonen Willem en Rikus zorgden voor het licht en het geluid. Marco Bakker verzorgde op geheel eigen wijze de verloting, waardoor dat ook weer bijna een voorstelling op zich werd. Er waren ongeveer vijftig bezoekers aanwezig. Spiegels wordt zaterdag 25 november nog een keer opgevoerd.

Toneelvereniging De Vriendenkring speelt vrijdag 10 en zaterdag 25 november de komedie Spiegels van de bekende schrijver Dimitri Frenkel Frank. Een waagstuk, want in deze avondvullende voorstelling betreden slechts twee acteurs de planken.

In het eerste gedeelte maakt het publiek kennis met de timide journaliste van een damesblad, die de ondankbare taak heeft een nogal van zichzelf vervulde maar slecht verkopende schrijver van 'moeilijke' boeken te interviewen. Na de pauze is de situatie gespiegeld en gaat de zelfbewuste redactrice van een kritisch weekblad in gesprek met een zachtaardige homofiele schrijver die goed heeft verdiend met zijn niet al te hoog ingeschatte romannetjes en in een kapitale villa in Italië woont. Beide malen loopt het uit op een stevige botsing, waarbij de verhoudingen op een verrassende manier op hun kop worden gezet.

De vrouw wordt in beide gevallen gespeeld door Gitta Witte, de man door Roel de Waard. Joop Rommets debuteert als regisseur en souffleur. Voor De Waard, de vaste regisseur van De Vriendenkring, is het spelen van Spiegels een oude wens. "Dimitri Frenkel Frank is wat mij betreft één van de meest intrigerende Nederlandse toneelschrijvers. In zijn stukken komen geen karikaturen voor, maar alleen echte mensen. En het knappe is dat je in die personages alle emoties tegenkomt die mensen kunnen hebben: plezier, geluk, verlangen, twijfel, verdriet, woede. En dat allemaal in één stuk. Vanaf het moment dat ik Spiegels dertig jaar geleden voor het eerst zag, is mijn droom het een keer zelf te spelen. Toen was ik er nog niet oud en rijp genoeg voor. Nu wel, hoop ik."

Beide voorstellingen beginnen om 20:00 uur. Kaarten kosten €7,50. Reserveren kan bij Marco Bakker (tel. 319307) en Joop Rommets (tel. 319405).