Stap achteruit voor zien totaaloverzicht
Wat is je favoriete plek op Texel?
De Hors. Een plek waar je nog echt alleen kunt zijn. Heerlijk om in de zomer tijdens mijn lunchpauze aan een van de meren te zitten en mijn hoofd leeg te laten waaien. Ook in het weekend kiezen onze jongens vaak voor De Hors om wat rond te struinen.
Geboren en getogen?
Ja, in Oosterend, in de Verlorenkost, de achtertuin grenzend aan het landje van de muzieknis. Een ideaal dorp om zorgeloos op te groeien. Mijn vriendin Marieke woonde in de Kerkstraat, dus hun bakkerij lag mooi halverwege onze weg naar elkaar toe; lekker ouwe koek bietsen. Na het studeren in Amersfoort woonde ik in Amsterdam, Haarlem en Alkmaar. Na de geboorte van onze middelste zoon besloten mijn partner Arjan Hemelrijk en ik terug te gaan naar onze wortels, omdat we onze kinderen ook een jeugd met zoveel vrijheid gunden.
Zoek verbinding en kijk verder dan je eigen zienswijze
Wat voor werk doe je op Texel?
Ik werk als spin in het web op de antroposofische zorgboerderij Novalishoeve. Een unieke plek waar twintig mensen met psychiatrische problematiek en/of licht verstandelijke beperking op het erf wonen, maar waar ook mensen die wel zelfstandig wonen dagbesteding komen doen. Het is bijzonder en leerzaam om betrokken te zijn bij de zorg rondom deze jongeren, maar ook bij de kunstprojecten, ontwikkelingen op de werkgebieden en allerlei nieuwe initiatieven. Het is een bedrijf dat blijft pionieren, dus niet snel verveelt. Tijdens het vieren van de jaarfeesten is de gemeenschapszin nog eens extra voelbaar.
Wat doe je naast je werk zoal?
Twee keer per week haak ik bij Arjan aan, die bijna dagelijks een ronde door de natuur rent. Verder gaat al mijn vrije tijd momenteel op aan de voorbereidingen voor het openen van een pop-up winkeltje op de haven van Oudeschild, waar we zelfgemaakte en gezeefdrukte spullen gaan verkopen. Allemaal geïnspireerd door onze reis door Azië en uiteraard dit prachtige eiland. Super spannend, we hebben allebei nog nooit zoiets ondernomen.
Je bent met het gezin een jaar op wereldreis geweest. Hoe was dat?
Ik ben er nog vol van. Waarschijnlijk kan ik over een paar jaar pas goed duiden welke invloed deze reis op mij en ons gezin heeft gehad. In een jaar doe je zoveel indrukken en ervaringen op, die sijpelen door in al je verdere beslissingen. Wel ervaar ik al dat het de beste actie is die we konden ondernemen. Ik denk dat het heel gezond is om soms afstand te nemen van het vertrouwde, los te komen van alles wat je vanzelfsprekend vond, om opnieuw te waarderen wat je hebt en jezelf als een blanco canvas met nieuwe doelen te beschilderen. Voor onze kinderen was het ook heel leerzaam. Naast alle culturele, religieuze, natuurkundige, taalkundige en gastronomische lessen, vond ik het mooi om te merken dat de grootste les in verbinding zat. We kunnen kinderen met woorden uitleggen dat je mensen niet mag beoordelen op uiterlijke of etnische kenmerken, maar als zij vriendschap sluiten met een Maleisische moslim-man, dan dringt die boodschap echt door. Ik merk dat het ze zelfvertrouwen en vertrouwen in de mensheid heeft gegeven. En dan heb ik het nog niet eens over het aspect van zoveel tijd met elkaar doorbrengen in zo'n rustig tempo, terwijl je de gaafste avonturen beleeft! Ja, heel dankbaar dat we het hebben meegemaakt en graag nog een keer.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Verschillend - het zijn net gewone mensen, haha! In het algemeen denk ik dat de meeste mensen heel goede bedoelingen hebben. Velen tonen grote betrokkenheid vanuit hun eigen kader, en dat kan dan soms botsen. Het is handig om af en toe met elkaar een stapje achteruit te zetten voor een blik op het totaal overzicht; om op te merken wat al wel goed gaat en waar de overlap in wensen of ideeën zit. Met onze typische directheid heb ik niet zoveel problemen, ik hou wel van heldere communicatie.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
De uitgestrektheid.
Wat zou je graag aan Texel veranderen?
Als je op Texel woont, heb je in mijn beleving per definitie niets te teuten. Natuurlijk merk ik dat het seizoen langer duurt en dat het druk is, maar ik begrijp die toeristen wel! Wij vertoeven hier 365 dagen per jaar, dan gun je dat die gasten toch ook wel voor een weekje? Het is belangrijk dat er op het gebied van ruimtelijke ordening en natuurbehoud beleid gevoerd wordt vanuit een lange termijn visie, maar wat er ook precies gebeurt: Texel blijft een van de fijnste, mooiste, schoonste plekjes op deze wereld.
Goede herinnering aan Texel?
Onze oudste zoon was nog geen jaar, we sliepen een nacht in een strandhuisje en het stormde windkracht 10.
Wat is er zonde aan Texel?
Als ik iets echt zonde vind, moet ik mezelf afvragen wat ik bereid ben om bij te dragen aan een verandering daarvan. Het heeft geen zin je over iets op te winden als je er niets aan gaat doen. Ik vind niet snel iets 'zonde'; niet alles in mijn omgeving hoeft precies te zijn zoals ik het zou wensen - dat zou maar saai zijn.
Wie verdient er een pluim op Texel?
De leerkrachten natuurlijk! Een instituut kan voor allerlei idealen staan, maar alles staat of valt met wie er voor de klas staat. Ik vind het geweldig dat iemand op dagelijkse basis zijn best doet om andermans kinderen echt te zien en ondersteunen. Hetzelfde geldt voor mijn collega's. Het gaat om de bereidheid tot verbinding en verder te kijken dan je eigen zienswijze.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Als wij nu een dagje naar Amsterdam gaan, merken we hoeveel prikkels er daar op je afkomen, van hoeveelheid mensen, geluiden en verkeer. En als je in Amsterdam per tram of fiets naar je werk gaat, doe je daar langer over dan dat je hier naar De Cocksdorp rijdt; alles is hier echt op een steenworp afstand.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Maria Roelofsen. Toen zij bij de Novalishoeve exposeerde, zag ik hoe creatief zij is. Niet alleen bij het maken van jutkunst, maar ook hoe ze iedereen juist in vrijheid zelf tot interpretatie wil laten komen!