Ongezouten
Prietpraat
De wintertijd is ingegaan. Hoera! Het dorpsleven bruist als nooit tevoren. Koersballen, sjoelen, dammen, breien, kaarten. Het kan allemaal weer. De toneelvereniging is druk aan de repeteer. Het snoepgoed voor Sint Maarten ligt klaar. De voorbereidingen voor de intocht van Sinterklaas zijn afgerond. Zaterdag 18 november komt de Goedheiligman aangestruûnd in Oudeschild. En natuurlijk kan het niet anders dan dat er weer geneuzeld gaat worden over het uiterlijk van Zwarte Piet. En hoe die Piet zich verhoudt met dat transgendergedoe. Want waar is Zwarte Riet en zullen we ze dan voortaan maar Zwarte Priet noemen? Kortom, prietpraat ten top. Dat geldt ook voor het gegeven dat plots elke vrouw en man in het verleden te maken heeft gehad met een opponent die de grenzen van het onbetamelijke heeft opgezocht. Annie stelt voor een campagne te gaan voeren met #WieNiet. Of #WasHetMaarWaar. Dan zijn we snel klaar. Kennelijk hoort dat navelstaren bij de tijd van het jaar want alle verworvenheden staan onder druk. En dat ondanks het motto van het nieuwe kabinet: Vertrouwen in de toekomst. Ammehoela denk ik dan. Morgen gratis bier, dat is toekomst. Onbereikbaar. Maar die toekomst kan me eigenlijk gestolen worden. Het gaat om het hier en nu. Het gaat om zorg, om onderwijs, om betaalbare woningen. Zinvolle arbeid. Daadkrachtig in plaats van zwalkend beleid. Nu. Hoe kan je nu vertrouwen hebben in de toekomst als alles uit het verleden op losse schroeven staat. De ingang van de wintertijd bijvoorbeeld. Het KNMI heeft code geel afgegeven. Automobilisten kunnen wel eens last gaan krijgen van een laagstaande oogverblindende zon. En er worden files verwacht omdat men plots na een dag ploeteren op kantoor onder tl lampen er achter komt dat het buiten al vroeg donker is. Weg dus met die wintertijd. Dat leidt alleen maar tot ongelukken. Het kerstfeest mag niet zo meer genoemd worden. Dat moet anders vindt, vooroplopend, de HEMA. Maar mag die tent dan nog wel zo genoemd worden? Annie stelt voor er HEMENS van te maken, dan kan iedereen zich erin vinden. Vuurwerk afsteken? Vergeet het maar. Dat mag voortaan alleen de burgemeester doen. Die gillende keukenmeid. Op Texel zijn we ook een stuk voorzichtiger geworden met onze uitspraken. Dat stomme mens vroeger op het gemeentehuis. Die altijd zat te hinniken van het lachen. Die steeds nul op het rekest gaf alsof je zat te trekken aan een dood paard. Wat blijkt? Er is nu een dood paard opgegraven onder haar kamer op de Groeneplaats. Dus wat wil je. Of die vent met dat korte lontje. Hebben ze onder zijn werkplek een granaat gevonden! Pas maar op. Voor je het weet barst de bom. Dan is heden verleden.
Annie@texelsecourant.nl