@txl
En toen was ik mama
En toen was het zover.. 15 oktober ben ik bevallen van een kerngezonde dochter Tessel. Alle clichés zijn waar. Op slag verliefd, kan me geen dag meer zonder haar voorstellen. Ik sta bij familie en vrienden altijd bekend om mijn geheugen, ik ben een lopende agenda, maar in die week kon ik letterlijk niets onthouden, memobriefjes waren mijn redding. Ik was even bang dat het niet meer terug zou komen, maar het gaat gelukkig nu weer goed. Ik wist niet dat er een zevende hemel bestond, maar ik zit er nu echt in. Een week zit je echt in je eigen cocon samen met je gezin en de kraamverzorgster en familie en vrienden en dan mag je ineens weer naar buiten.
Ik wist niet dat je zo zenuwachtig kon zijn voor een ritje naar de supermarkt. Het is wel heerlijk om weer buiten te komen. Het leven stond voor mij echt even stil; in positieve zin. Tessel is echt een super lieve baby (ja, dat zeggen alle moeders over hun eigen kind waarschijnlijk, maar dit is écht zo), slaapt goed, drinkt goed, we zijn een echt gezin en dat voelt goed! Wat ik ook nog best wel bizar vind, is dat ik gewoon bevallen ben. Ik kon me er van te voren niks van voorstellen, hoe het zou zijn, hoe het zou voelen.. en als je na een aantal uur weeën dan eindelijk echt mag bevallen en ze ter wereld komt; dat is echt het mooiste moment tot nu toe uit mijn leven.
Met recht is dit een zoete column te noemen, maar ik ben dan ook intens gelukkig samen met Chris en Tessel. En dat ik nu mama ben, is alleen maar te gek. Jullie zullen in mijn volgende columns vast nog wel gespamd worden met een boel babypraat, ik zal jullie proberen mee te nemen in mijn versbakken moederleven!
Emily Westdorp