Medewerkers van het bedrijf Becono waren donderdag bijna halverwege met de aanleg van het beton voor fietspad Hanenplas.
Medewerkers van het bedrijf Becono waren donderdag bijna halverwege met de aanleg van het beton voor fietspad Hanenplas. Foto: Gerard Timmerman

Fietspad Hanenplas stuit op bezwaar boer

Het nieuwe fietspad aan de rand van het te ontwikkelen natuurgebied De Hanenplas pal langs een perceel bollenland, staat op gespannen voet met de veiligheid. De combinatie van fietsen en werkzaamheden gaat ook ten koste van de beleving.

Dat is de overtuiging van landbouwer, bollenteler en veehouder Johannes van Heerwaarden, eigenaar van een stuk bollenland dat grenst aan het natuurgebied dat momenteel in ontwikkeling is. Hij maakt daarom bezwaar tegen de ligging van het fietspad. "Door afname van het aantal bedrijven en schaalvergroting worden machines steeds groter. Een ontwikkeling die zich zal doorzetten. Als je zo'n fietspad aanlegt moet je niet uitgaan van tien jaar geleden, maar vijftig jaar vooruit kijken. Mijn medewerkers hebben nu opdracht om op de trekker geen fietsers in te halen. Dat is levensgevaarlijk. Als we aan de rand van een perceel aan het bemesten, spuiten, mechanisch onkruid bestrijden of met ander werk bezig zijn, dan stoppen we als er fietsers passeren. Maar nu dit fietspad op anderhalve meter afstand van het land komt, wordt het overmijdelijk om fietsers in te halen. Ik verwacht dat er veel fietsers zullen passeren, en als we steeds moeten stoppen, dan komen we nooit klaar met het werk."

Van Heerwaarden is niet tegen het fietspad. "Maar anderhalve meter van mijn land is niet wenselijk. Leg er bijvoorbeeld een sloot tussen." Aanvankelijk was het plan dat het fietspad een andere route zou volgen, geopperd werd een traject langs de golfbaan, dus op grote afstand van zijn land. Maar in juli vernam hij dat het pad vlak langs zijn grond zou komen. "Ik heb toen aangegeven dat dit voor mij niet wenselijk is. De provincie (opdrachtgever tot de natuurontwikkeling en de aanleg van het pad) deed toen het aanbod het op vijf meter afstand te leggen. Maar dat was in mijn beleving nog te dichtbij." Zijn verzoek om een sloot met rietkragen tussen het pad en zijn land, vond geen gehoor.

Een woordvoerder van de provincie gaf aan dat Van Heerwaarden zelfs twee keer het aanbod was gedaan om het te verleggen naar vijf meter. Verder weg was niet mogelijk, in verband met te grote afbreuk aan natuurwaarden. De aanleg van een sloot is volgens deskundigen nadelig voor de waterhuishouding en daardoor niet mogelijk. Wel zou er een erfscheiding komen, in de vorm van een hek of iets anders. Van Heerwaarden heeft daar weinig vertrouwen in: "We weten allemaal dat er wel geld is voor aanleg, maar niet voor onderhoud. Dus wat is er na tien jaar nog over van zo'n hek?"

Th. A. J. Koning, lid van de Commissie Bezwaarschriften die het college adviseert, liet geen twijfel bestaan over zijn oordeel: "Formeel juridisch is het bezwaar onvoldoende concreet. Ik zie geen belang waarin u direct en rechtstreeks wordt geschaad. Maar ik denk wel dat het goed is dat u wijst op de veiligheid. Mocht zich een situatie voordoen waarin de rechter om een oordeel wordt gevraagd, dan zal die kijken of de gemeente de belangen goed heeft afgewogen." Hij adviseerde de gemeente, die de omgevingsvergunning had verleend, er daarom nog eens goed naar te kijken.

Maar voor zo'n bespiegeling lijkt de tijd te ontbreken. De aanleg van het fietspad is al in volle gang, in de vergunning staat dat het werk in oktober moet worden afgerond. Verleggen van het tracee is in dit stadium niet meer aan de orde.