Loper verbonden met iets groters
"Geloof, loop en liefde" is de titel van het boek van oud-Texelaar Patrick Witte. Het start vanuit zijn studententijd en werkt gaandeweg toe naar zijn succesvolle debuut op De Zestig van Texel, afgelopen voorjaar. Een week later liet hij zich in zijn tenue dopen.
Het boek is voor Witte (1988) het sluitstuk van zijn twintiger jaren. "Daarin heb ik veel blessureleed gekend, maar ook de gebruikelijke ontwikkeling van student naar brave burger doorgemaakt." Daarbij staat niet alleen het lopen centraal. Ook zijn wetenschappelijke carrière komt aan de orde. Hij werkt als universitair docent aan de universiteit van Utrecht. Hij beschrijft hoe hij zijn vrouw heeft leren kennen en via haar tot het geloof is gekomen. Met daarbij de vraagtekens die dat als wetenschapper oproept. "En hoe het hardlopen uiteindelijk heeft bijgedragen aan het beantwoorden van vragen waar iedere twintiger van mijn generatie wel mee worstelt: omgaan met druk, verwachting, verleiding, teleurstelling, zingeving. Kortom, worstelen… en weer boven komen. Texel in het algemeen en de Texelse loopgemeenschap in het bijzonder heeft daarin een prominente plek."
Hardlopen als rode draad door zijn leven. "Ik ben er altijd mee bezig geweest. Als jochie van een jaar of acht begon ik met de jeugdloop van de Halve Marathon van De Waal. In mijn studententijd heb ik bij een atletiekvereniging een jaar of wat fanatiek gelopen. Ook wedstrijden op Texel. Bij de Texel Halve Marathon van 2009 kon ik vooraan aardig meedoen. Door overbelasting van spieren was ik nadien lang geblesseerd en liep nog maar beperkt. Een paar jaar geleden pakte ik het weer op en liep op de halve van 2015 een mooi pr. Vrienden vroegen of de hele marathon mijn volgende uitdaging was. Maar ik ben opgegroeid op Texel en daar is geen hele marathon. Wel de Zestig van Texel en ik kende het verhaal van ultraloper Jan Knippenberg. Ik dacht: ik ben jong en fit, als het mijn droom is om de zestig te doen, waarom dan wachten? Zo is het plan ontstaan. Natuurlijk was er twijfel en onzekerheid. Hoe vaak per week moet je trainen, honderd of meer kilometer per week? Ik heb een voorgeschiedenis met blessures. Ik dacht: ik ben al blij als ik zonder onherstelbare blessures de start haal."
Dat gebeurde, op 17 april verscheen hij topfit aan de start van de "Zestig". "De omstandigheden waren best zwaar, noordenwind en hagelbuien. Onderweg werd ik misselijk, na een km of dertig zat ik er wel doorheen. Maar ik herstelde en de laatste zeven km heb ik zelfs kunnen versnellen." Hij volbracht de loop in de knappe tijd van 5 uur, 45 minuten en 35 seconden. "Het voelde best euforisch om over de finish te komen."
Nieuwe uitdagingen? "Van mijn vrouw mag ik er niet over nadenken, zij vindt zestig genoeg." Maar zelf droomt hij al verder. "Ik ben jong genoeg voor een snelle marathon. Of misschien een trailrun." Waarom doe je dat allemaal?, is een vraag die hij wel krijgt. "Ik heb het mezelf ook vaak afgevraagd. Hardlopen heeft mij geholpen om vragen over zingeving, teleurstelling, rouwverwerking op een rijtje te krijgen." De ontmoeting met zijn vrouw is een belangrijk moment in zijn leven. "Zij kwam als gelovig meisje ons studentenhuis binnenlopen. Ik geloofde op dat moment niet en voel mij niet zo thuis in het traditionele beeld van de kerk. Maar als ik buiten aan het hardlopen ben, voel ik me wel verbonden met iets groters. Vanuit de christelijke wereld wordt een beetje vreemd tegen hardlopen aangekeken, ook omdat het vaak op zondag is. Veel lopers kijken argwanend naar het geloof. In mijn boek probeer ik een brug te slaan tussen lopers en geloofswereld. Geloof ontstaat voor mij vanuit vrijheid, niet vanuit regeltjes. Een week na de Zestig heb ik me laten dopen. Ik ben hier vanuit het hardlopen gekomen. Dus ben ik in mijn loopplunje, met mijn startnummer van de Zestig er op, kopje onder gegaan.
Een wetenschapper die gelovig is. "Da's best een vreemd gegeven. Vanuit mijn geloof ben ik veel bezig met analyseren en nadenken over de Bijbel, die ik probeer te begrijpen met mijn eigen verstand, in plaats van alles voor zoete koek te slikken. Ik probeer een eigen mening te vormen wat ik precies geloof. Het is niet iets wat ik expliciet uitdraag op de universiteit. Onze economie kneedt studenten in een keurslijf. Maar het gaat ook om hun persoonlijke ontwikkeling. Zij zitten met allerlei levensvragen waar de academie vaak geen antwoord op heeft. Ik laat een tegengeluid horen, probeer studenten iets mee te geven over hoe ík in het leven sta en moedig hen aan zelf na te denken en keuzes te maken."
Donderdag 26 oktober presenteert hij zijn boek op Texel. Meer informatie www.facebook.com/geloofloopenliefde.