Kippenvelmoment tijdens improviseren
Wat is je favoriete plek op Texel?
De meeste donderdagavonden ben ik te vinden in Hotel De Waal. Een sfeervolle plek voor het maken van akoestische live muziek. Iedere week andere hotelgasten en altijd meerdere Texelaars. Unieke avonden. Wat een paar jaar geleden begon als gitaarclubje bij iemand thuis is inmiddels een hechte groep muzikanten onder de naam Joynin met veel meerstemmige nummers. De sfeer onderling is top. We improviseren graag en dat levert regelmatig kippenvelmomenten op. Laatst hadden we iemand die een eigen rapnummer met ons wilde uitproberen. Na het enthousiaste applaus kon een tweede nummer niet uitblijven. Het ruime strand bij vuurtoren is ook prachtig en werd extra bijzonder toen ik daar op een aangespoelde dolfijn stuitte; de groene paadjes tussen de tuunwallen op de Hoge Berg zijn heel karakteristiek; de kade in Oudeschild die met enige regelmaat volledig onder water staat en nog veel meer.
Hoe ben je met Texel in contact gekomen?
De mooiste plek op Texel voor mij is eigenlijk thuis bij mijn vriendin Emmy. Zij is voor mij de aanleiding, dat ik vaak op Texel ben. Daarna ben ik ook een beetje verliefd geworden op dit mooie eiland.
Meestal deed ik één piertje aan één haak, de rest liet ik leeg
Wat voor werk doe je?
Vanaf Texel ben ik redelijk snel op mijn kantoor in Alkmaar. Ik werk veel projectmatig. In het verleden werkte ik vooral als ondernemer in de retailsector en senior consultant voor online retailing. Op dit moment maak ik van mijn hobby's mijn beroep en organiseer ik samen met een paar beroepsmusici een muziekvoorstelling voor kinderen, die over twee maanden gaat draaien. Als zanger/gitarist verzorg ik ook solo-optredens en ik treed in andere settingen op zoals met de band Carp. Met mijn motorjacht Xenia verzorg ik vaartochten in het gebied van Amsterdam tot en met de Waddeneilanden. Familie-uitjes en bedrijfsuitjes op het grote water of bijvoorbeeld een tocht langs de Zaanse Schans. Tijdens de Saildagen voer een groep Texelse sportvriendinnen mee tijdens de Sail-In. Ze genoten van een heerlijk ontbijtbuffet aan boord, maar met de forse wind tegen en het tij mee werd het nog spannend of alles wel op tafel bleef staan.
Wat doe je naast je werk zoal?
Vooral in het duingebied en de bossen geniet ik wekelijks van het hardlopen. Vaste prik zaterdagochtend om negen uur starten we met een gezellige groep van ongeveer 14 personen bij 't Turfveld. Het is allemaal vrijwillig en vrijblijvend, maar toch staat bijna iedereen er weer iedere week, zelfs al is het laat geworden op de vrijdagavond. Dat is wel mentaliteit die bij Texel past. Ik heb dit jaar voor de tweede keer meegedaan met de Texel Halve Marathon. De sfeer op de boot voordat de wedstrijd van start gaat, is al geweldig. Het is echt feest op het autodek. Ook al is het afzien, vooral in de laatste kilometers, de aanmoedigingen van het publiek langs de kant helpen zeker mee om de eindstreep te halen. Twee uur en één minuut was mijn eindtijd dit jaar, ruim een kwartier sneller dan vorig jaar. En met de hardloopgroep na afloop heel gezellig aan de Skuumkoppe. De dag erna kon ik alleen geen trap meer lopen, zo zeg, wat waren mijn benen stijf.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Een hoop van de Texelaars die ik ken willen echt niks missen. En er wordt nogal wat georganiseerd: Struun, Overstag, Bluesweekend, Broadway, Ronde om Texel, Beachfood Festival en nog veel en veel meer. Met of zonder Skuumkoppe, meestal met. De mensen zijn gastvrij en staan altijd klaar om een ander te helpen. Bewonderenswaardig. Het voelt voor mij heel goed.
In welk café/restaurant kom je graag?
Mijn favoriet is De 12 Balcken. Bruin en donkerbruin bier vind ik heerlijk en de sfeer met vrienden, gezellig bijpraten bevalt me daar uitstekend. In 't Pakhuus kom ik graag om weddenschappen in te lossen. Mijn vriendin en ik wedden altijd om garnalenkroketten. De laatste weddenschap had ik weer verloren. Zij heeft meer geluk dan ik of meer talent en inzicht, waarschijnlijk dat laatste.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Er mag meer geknuffeld worden.
Goede herinnering aan Texel?
Als zes-, zevenjarige jongen kwam ik voor vakanties naar Texel in de volgestouwde Renault 4 samen met mijn ouders en drie broers. Laarzen aan. De vakantiewoning lag bij 't Horntje. Een lange wandeling naar De Hors, af en toe bleef mijn laars achter in het slurpende zand. De schep zo diep mogelijk in de prut trappen en na een paar keer kloppen op de steel kwamen de pieren naar boven. Een voor een tot ik m'n emmertje vol had. Ik vond ze vreselijk smerig, maar ik was wel trots als ik dan met mijn vader stond te vissen langs de rand van de zee. En dan hoopte ik maar dat ik zelf geen vis zou vangen, anders moest ik de haak uit z'n bek halen. Meestal deed ik één piertje aan één haakje. De andere haakjes liet ik leeg, dan had ik minder kans wat te vangen.
Wat is er zonde aan Texel?
In de ogen van échte Texelaars zal ik altijd een overkanter blijven. Zonde – met een knipoog – maar ik begrijp het wel. Een beetje chauvinisme heeft iets moois. Texel is niet voor niets karakteristiek gebleven.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
De tuunwal, de skepeboet, meerpalen langs de weg, de Pontweg met genummerde afslagen, het eilandgevoel, een mentaliteit waarbij iedereen klaarstaat om een ander te helpen. Aan de overkant leven mensen vaker in anonimiteit. Ik was gewend aan "eet smakelijk" en "op de bonnefooi", inmiddels beginnen "met smaak" en "de domme rooi" ook te wennen.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Dan wil ik nog altijd live muziek maken, hardlopen en misschien met mijn boot meerdaagse tochten varen waarbij Oudeschild de thuishaven wordt. En Emmy en ik worden allebei 104, dus over ruim vijftig jaar speel ik ook nog steeds bij 'het gitaarcluppie' Joynin.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
In hotel De Waal heb ik Maarten Brugge een verhaal horen vertellen tijdens de opening van een kunstexpositie. Het ging over het eiland en over het strandjutten. Ik merkte al dat hij veel mooie verhalen erachter kent, lijkt me mooi om daar meer over te horen en lezen.