"Vat de koe bij
de horens"
In 2014, na een druk seizoen, raakten mevrouw Jager en ik naar het Struûn Festival in Den Burg. Nadat we een aantal etablissementen in de grote stad hadden bezocht, raakten we aan de praat met een collega-ondernemer. Na nog een paar versnaperingen bleek ik de volgende dag een nieuwe hobby te hebben. Ik was eigenaar geworden van acht Hooglanders, u weet wel, van die bruine koeien uit de duinen. Toeval wil dat we die Hooglanders al regelmatig via de slager in onze hamburgers aan het strand verwerkten, dus als het koeienboeren me niet zou bevallen kon ik toch nog altijd Cor Boschma bellen.
Zo gezegd zo gedaan, en al doende lerend, mag ik me inmiddels hobby-koeienboer noemen. We hebben de veestapel inmiddels uitgebreid met twee varkens, zes schapen, vijf bijenvolken en een toom kippen. Deze beestenboel brengt ons regelmatig afleiding en gespreksonderwerpen met de buren, boeren en anderen in en om het dorp. Daarnaast is het een zeer leerzame ervaring.
Herfst 2016 besloten onze koeien, zes prachtige Hooglanders, waarschijnlijk geschrokken van een hond, dat ze voor de verandering ook wel eens buiten de heining wilden gaan kijken. Zo stonden wij op een mooie dag in november plots voor de uitdaging onze koeien terug te vinden en te vangen in de staatsbossen.
Na een aantal dagen zoeken, eenmaal ontsnapt bleken de dames meesters in camouflage, vond ik ze ze terug in een dichtbebost stuk duinen, in de buurt van het Turfveld. Diverse pogingen de dames te verleiden met voer en veekoek, bleef er nog maar één optie over, we moesten ze vangen. Daar ik geen geboren koeienboer ben, leek dit mij een nogal hachelijke onderneming. Gelukkig was er hulp, ervaren Texelse cowboys, kwamen met de onvergetelijke tekst: "Ze wegen maar 200 kilo, elk één hoorn vastgrijpen en dan kunnen ze geen kant meer op." Ik zal voor de snelheid van het verhaal de details weglaten, maar toen dat gelukt was waren we plots de grootste problemen te boven.
Op Texel hebben we het geluk dat er een winterseizoen is waarin het in onze bedrijven gemiddeld genomen iets minder druk is. Tijd voor reflectie en evaluatie van het voorbije seizoen. Als je dan de grootste uitdagingen in kaart gebracht hebt, dan is er nog net genoeg tijd om een plan te trekken. Haal diep adem en ga je problemen te lijf. Als je je angst hebt overwonnen en je vat de koe bij de horens, dan heb je het grootste deel van je problemen bedwongen.
René Jager