Als ik op de pont zit en net weer in de auto plaatsneem schalt er door de TESO luidspreker: "Er is een roze broodtrommel gevonden, af te halen bij het buffet." Ach schiet het door mijn hoofd: 'Een meske laat haar trommel liggen." Het was bij ons altijd vaste prik, aan het begin van het schooljaar kwamen er bekers en trommels met de meest uiteenlopende afbeeldingen erop.
Dochterlief was gek op sprookjes, en roze en bij de jongste zoon weet ik me een trommel voor veel brood en aanverwante artikelen te herinneren met het opschrift "Boer zoekt brood". Een moment later corrigeer ik mezelf: "Nee Jozien, misschien is het wel van een jongen die gek is op roze!" Tegenwoordig mag je niet zo maar meer aannemen dat het een meisje is geweest die voor de roze broodtrommel heeft gekozen. De HEMA heeft zelfs het voortouw genomen en van de meisjes en jongens afdeling een kinderafdeling gemaakt. In de kleding zien we in de sport dat de meisjes al jaren sportbroekjes dragen. Het is misschien wat praktischer, ik vond het rokje altijd wel charmant en was blij dat ik afgelopen zondag tussen de vele hardlopende mensen een charmante dame ontwaarde in een rokje.
"Wat zien jullie er leuk uit", kon ik niet laten om in het voorbij gaan toe te voegen. De pittige tante deed haar rokje omhoog: "Leuk he?" Even later komen er twee flink uit de kluiten gewassen deelnemers voorbij, ze hebben schik, het commentaar is dan ook niet van de lucht. "Is dit van onderen wel luchtig?", roept een suppoost die klaar staat met bekertjes water. Geruite mutsen, geruite kilten, groot geschapen mannen joggen in de Schotse rok voorbij. Ja, in het genderneutrale Schotland doen ze niet moeilijk, daar gingen ze zelfs ten strijde in de kilt en lieten ze de vijand een poepie ruiken door hun blote kont te laten zien. Nou, zondag waren de poepies ook niet van de lucht, grote prestaties werden neergezet, vele bekenden kwamen voorbij, en dat deed ons sporthart goed.
In de verte zag ik onze collega en vriend Gerard aankomen, ik was trots, een prachtig kobaltblauw shirt pronkte over zijn mannentorso, een stoere pet op de sportieve Tesselse kop maakte het moderne ensemble compleet, ik keek naar de benen die nog sprongen als een paard in volle draf. "Gerard, Gerard , zet hem op, hou vol!", riepen manlief en ik luidkeels in koor. Maar wat een deceptie als ik de naam op zijn borst lees :'BOUKJE". Wat is dit nu, vragen wij ons af in volle ernst, het is een snelle man achter de computer, dus dat startbewijs heeft hij in no time kunnen verschalken…het zal toch niet? "Er gebeuren meer rare dingen tegenwoordig", voegt manlief toe "er zijn zelfs mannen die met een roze overhemd lopen!" Voor hem is dat een hele grote brug te ver, ondenkbaar.
Nee dan kapitein Rob, de TESO mag trots zijn, in een kraakhelder wit shirt komt hij in een gestrekte draf de bocht om knallen, jaren hebben op hem geen vat: "Schrijf je over mij?", roept hij in het voorbijgaan lachend, natuurlijk, hij houdt de eer hoog…..