Dochter en kleindochter Georgiër "Beerdman" in oorlogsmuseum
"Het is voor mij een eer en groot genoegen hier op dit eiland te zijn waar mijn Vader Davit Sarjveladse tijdens de Georgische Opstand heeft gevochten. Hij heeft altijd gezegd dat Texel (Nederland) zijn tweede vaderland was."
Dat schreef Natela (Natia), dochter van de Georgische soldaat Davit/Datiko Sarjveladze, in het gastenboek van Luchtvaart- en Oorlogsmuseum'40-'45. Ze verscheen met haar dochter aan de balie en vertelde dat haar vader op Texel had gevochten tijdens de Georgische opstand. In het Georgisch schreef ze een uitgebreid dankwoord in het gastenboek. Benieuwd naar wat er stond vroeg het museum Ann Roeper van de gemeente deze tekst naar de Georgische ambassade te sturen, die het in het Engels vertaalde. Ze schrijft onder meer: "Georgiërs, jonge jongens, met Nederlandse jonge jongens hebben ze samen tegen de facisten gevochten - dit is uitgelopen in een grote tragedie, speciaal voor de Georgiërs, die waren ver weggevoerd van hun moederland Georgië. Ondanks alles werden zij vrienden met Texelse jongens en gedurende zijn hele leven heeft mijn vader met verwondering verteld over deze mensen en families die hen hebben geholpen te overleven. Zo iemand was moeder Cornelia, de ouders van Willem Commandeur. Zijn oudere broer en Willem hebben mijn vader persoonlijk geholpen." Het museum vroeg ook inlichtingen op bij Ben van Kralingen uit Den Helder, kenner van de opstand. Hij vertelde dat Datiko/Davit ondergedoken zat bij Neel Klumper-Eelman. Ze noemde hem Beerdman. Ze tekende het verhaal over deze onderduiker op. Ze schrijft over hoe "een gewonde Rus, uitgehonderd, vuil en met bloed" zich heeft verstopt in het kippenhok. Haar vader brengt hem brood, melk en eieren. Wegens zijn zwarte baard gaven ze hem de naam Beerdman. Later verbergen ze hem in een hol in de duinen.
