Groots zeegezicht
Hij schildert al jaren, maar een werk van deze grootte is ook voor kunstschilder Gerd Jan Roos uit Oudeschild een nieuwe ervaring. Het zeegezicht waaraan hij nu werkt, wordt maar liefst 2,50 bij 1,25 meter groot.
"Het is vooral lichamelijk zwaar. Je moet in de vloeiende bewegingen blijven, anders gaat al het leven er uit. Het is alsof je de hele dag aan het onkruid wieden bent geweest en je aan het einde bijna je armen niet meer omhoog krijgt. Ik schilder zittend, anders sta ik er te dicht op. Maar ik moet iedere vijf minuten wel even staan." Het olieverfschilderij waar de kunstenaar aan werkt geeft de branding van de Noordzee weer na een roerige periode met noord/ noordwestenwind.
"Dan is de zee veel blauwer. Bij een zuidwestenwind krijgt de zee een meer groen-bruinige kleur. Als je de dagen na een noordwesterstorm op het strand loopt zie je nog die volmaakte golven met mooie koppen. Afgelopen zomer waren de omstandigheden op een gegeven moment perfect en daar heb ik foto's van gemaakt. Het schilderij een samenvoeging van die foto's.
Licht
Inmiddels is Roos zeven dagen bezig met het schilderij. Ondanks dat het nog niet af is, straalt het al levendigheid uit. Het licht valt al door de rollende golven. "Het lastigste komt nog, de schuimkraag waar de golven op het strand slaan. De details in het lage schuim kunnen het werk maken of breken."
De kunstenaar, die zijn atelier heeft aan de De Ruyterstraat 130, schildert momenteel zo'n vier uur per dag. "Ik heb al wel twee keer moeten stoppen, omdat het ineens te druk was en dat terwijl ik eigenlijk met deze uitdaging ben begonnen omdat ik het rustig had. Het liefst schilder ik aan één stuk door als ik in een flow zit. Schilderen is durven en je moet de kwast het werk laten doen, ondertussen steeds de harmonie in het werk in het oog houdend. De kwast moet dansen. Normaal werk ik met maatje tien, nu met kwast maatje 24"
"Iedereen houdt van de zee"
Het is niet het eerste zeezicht dat Roos Schildert, in zijn galerie is meer nautisch werk te vinden. Toch heeft dit werk behalve de grootte iets speciaals. Waar veel zeegezichten zijn voorzien van een strand - vaak met een strandhuis, badgast of strandpaal, een boei, een schip of vogels, 'beperkt' het nieuwste werk van Roos zich tot de zee alleen. Ondanks deze focus, is het werk niet saai. "En het is nog niet af. Er komt nog wel meer diepte in de lucht en die zee daarachter moet nog wat lichter."
Het werken met olieverf blijkt een precies werkje. "Ik werk nat op nat. Maar je bent steeds bezig met het mengen van kleuren. Normaal gaat een olieverf schilderij 's avonds de koeling in, maar dat zit er met deze grootte niet in natuurlijk. Daarom gaan 's avonds de ramen open. De witte verf heeft wel twee weken nodig om te drogen, de donkerdere kleuren anderhalve dag. Vergelijk het met een auto in de zomer. Op een witte auto kun je ook in de zon je handen leggen, een zwarte is bloedheet. Donkere kleuren nemen trekken warmte aan." De progressie van Roos' zijn werk is de komende de weken in het atelier te volgen.