Ongezouten

Tien

'Naar Amerika! Dat is tegenwoordig het wachtwoord van velen, die met moeite de strijd volhouden om het dagelijks brood. 't Is dan ook niet te ontkennen dat de toestand van menigeen verre van rooskleurig is, en dat men door de nood gedwongen, ertoe besluit Texel te verlaten om in den vreemde te zoeken wat zich hier laat wachten. Ook deze week zullen weer 18 personen van ons eiland de tocht ondernemen, terwijl, naar wij vernemen, bij verschillende anderen dat voorbeeld in ernstige overweging wordt genomen. Moge het hun allen wel gaan!' Misschien denkt u dat Annie koorts heeft, bij het lezen van bovenstaand stukje. Maak u niet ongerust. Het komt uit de Texelse Courant. Van 15 september 1887. Het eerste exemplaar van de krant die vrijdag op de kop af 130 jaar oud is. Wat was dat een belevenis, die noodgedwongen uittocht naar Amerika in de hoop de armoede te ontvluchten. Voorpaginanieuws. De Texelse Courant speelde er handig op in door een abonnement voor drie maanden op de krant voor 65 cent aan te bieden. En voor dat geld werd die krant dan thuis bezorgd. In Amerika. Het waren zware tijden voor de boeren die op Texel achterbleven. Het wolvee, zoals schapen werden genoemd, leverde niet veel op. En om nog een beetje de honger te stillen, werd af en toe een peertje bij de buurman gejat. Dat was ook voorpaginanieuws in 1887: 'Sedert enige dagen wordt in de nabijheid van Oosterend een boer met zijn huisgezin als het ware gevangen gehouden door zijn buren. De zoon van de boer betrapte veertien dagen geleden een buurjongen in de perenboom, welke hij daarna verwijderde op niet zeer ongevoelige wijze. De buurvrouw en haar kinderen (er zijn er tien) zijn daarover zo in woede ontstoken, dat zij de boer, zodra hij zijn hoofd maar buiten de deur durft te steken, begroeten met een hagelbui aan stenen. Dat zo'n leven de boer spoedig zal vervelen is gemakkelijk te begrijpen.' Annie is benieuwd hoe het afgelopen is. Het lijkt mij dat de boer het beste zijn biezen kon pakken: 'Dag vader en dag moeder, dag zuster Ursula. Ik zie het hier niet zitten, ik ga (ook) naar Amerika.' Wat verder opvalt in die eerste krant is dat toen ook al strijd werd geleverd tegen het water: 'De schouw op het schoonmaken der tochtsloten, in de polder Waal en Burg, is bepaald op donderdag 22 september 1887. De nalatigen verbeuren een boete van ƒ 1, - en bij de herschouw van ƒ 3, -.' Er is kortom niet veel veranderd. De strijd tegen het water gaat onverminderd voort. Hoe noodzakelijk dat is blijkt als u naar het Journaal kijkt. Texel is goed bezig door de dijken te verhogen en de sloten schoon te laten maken. Zo houden we droge voeten. Wellicht de eerstvolgende 130 jaar.

Annie@texelsecourant.nl