Wat ik zeggen wou
Waar is het eind?
Soms rol je van de ene verbazing in de andere. Nu kan ik het niet meer laten er iets van te zeggen. Aan de Bootlaan in De Koog is een prachtige camping Om de Noord, waar ook veel terugkerende kampeerders komen, Helaas moeten deze kampeerplaatsen weer wijken voor steen. Er is een aanvraag voor 40/45 recreatiewoningen. Stop gemeente.
Waarom in vredesnaam moest u als gemeenteraad de regels uit het recreatieplan met betrekking tot kampeerplaatsen van de 90 jaren loslaten. Wij zijn straks geen eiland meer voor kampeerders maar wil men het hoger sigment van recreatiewoningen bedienen.
Dringend nodig is het om kampeerplaatsen te realiseren voor de vele campers die het eiland bezoeken. Door losse elementen als een tent of caravan om te zetten in steen of wat voor vast materiaal ook toont vol, ons eiland wordt vol, ook al door de mogelijkheid om inpandige recreatiewoningen naar buiten te verplaatsen.
Een voorbeeld is aan de Vuurtorenweg en tot mijn grote verbazing is er een woning aan de Pontweg vlak voor De Koog gesloopt waar weer plaats gemaakt wordt voor zeven Vakantievilla's. De slogan van Texel was 'Texel biedt u rust en ruimte', deze slogan wordt met hele grote voeten getreden.
De gekte is nog niet compleet, daar doet de Texelse Bierbrouwerij nog een flinke schep op. Zeg 'nee' tegen een bierbrouwerij die vijf tot negen voetbalvelden aan ruimte denkt nodig te hebben.
Conclusie gemeenteraad en inwoners: de Texelse economie is best belangrijk maar niet tegen elke prijs. Stop met het omzetten van kampeerplaatsen in steen. Stop met het naar buiten plaatsen van recreatieve éénheden. Geen 5/9 voetbalvelden voor een bierbrouwerij.
We hebben op ons eiland ook een personeelstekort in de horeca in het seizoen waar we met elkaar oplossingen voor moeten zoeken. Kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit.
Maria van der Spek-Trap,
De Koog.