Toeristische verhuur bron overlast
Recreatieve verhuur in een woonbuurt. Een situatie die hier steeds meer voorkomt nu steeds meer kamers en panden aan toeristen worden verhuurd. Dat het overlast kan geven en tot conflicten en burenruzies kan leiden, bleek bij de Commissie Bezwaarschriften.
Het zou een aflevering kunnen zijn uit De Rijdende Rechter. Een conflict tussen buren in Zuid-Eierland, veroorzaakt door de combinatie van recreatieve verhuur en permanent wonen. Het geschil is volledig uit de hand gelopen, de politie heeft zich er al meerdere malen mee moeten bemoeien.
De twistende buren schoven woensdag aan bij de Commissie Bezwaarschriften, met tussen de twee buren in de raadsman van de partij die het bezwaar had aangezwengeld. Het zijn bewoners van een permanente woning in het buurtschap. Gekomen van de overkant, ze waren er zo'n anderhalf jaar geleden komen wonen. Vooral op zoek naar rust. Dat pakte anders uit. Bron van de overlast die ze ervaren is een recreatiewoning, eigendom van de buren. Bij aankoop van de woning waren de nieuwkomers op de hoogte van de recreatieve bestemming. "Maar de verkoper had ons verteld dat het niet wordt verhuurd." Dat bleek een misvatting, meteen nadat ze hun intrek hadden genomen in hun nieuwe huis, bleken er vakantiegangers in de recreatiewoning naast hen te verblijven. Niet zo weinig ook. "Negen jongeren." Daar kwam misvatting twee om de hoek kijken. "Wij hebben van de gemeente begrepen dat een vakantiehuis maximaal aan vijf mensen mag worden verhuurd." Het aantal van vijf hanteert de gemeente weliswaar als norm voor de telling van toeristische bedden, realiteit is dat er maximaal negen mensen in een vakantiewoning verblijven.
Als buren ervaren ze de recreatieve verhuur naast hen als overlast. Om er een einde te maken hebben ze de gemeente verzocht om handhaving. Maar die wees dat verzoek van de hand. Het college verwijst naar de historie van het gebruik van het pand, dat al "sinds mensenheugenis" recreatief wordt verhuurd, in een bouwvergunning uit 2006 die werd overlegd staat ook expliciet dat sprake is van een recreatief opstel. Het college wilde wel erkennen dat de wijze van bestemming weliswaar "niet handig" is gegaan, maar dat van strijdig gebruik geen sprake is.
Dit laatste werd aangevochten door de raadsman van de bewoners van het huis er naast, ten overstaan van de commissie ontspon zich een tamelijk technische discussie over bestemming, overgangsrecht en gebruik. Er werd ook op gewezen dat in het verleden sprake was van permanente bewoning van het pand. Kennelijk stiekem, want het was niet bij de gemeente bekend. Als dat inderdaad het geval is geweest, dan zou dat wel illegaal zijn geweest. Want permanent wonen in een recreatiewoning is – tenzij de gemeente hier een vrijstelling voor heeft verleend - niet toegestaan. Wat niet wil zeggen dat het niet gebeurt, met "dank" aan het woningtekort. "We hebben een enorme lijst van recreatiewoningen die permanent bewoond zijn, maar nog geen tijd gehad om die aan te pakken", vertelt een zegsman van het college.
Het is aan de Commissie Bezwaarschriften een oordeel uit te spreken in deze kwestie. Maar het hoogopgelopen conflict tussen deze buren was voor voorzitter Hans Roeper bij voorbaat reden aan te geven dat hij zich de overlast door recreatieve verhuur in een woonbuurt wel kan voorstellen . "De combinatie wonen en recreatie is niet ideaal. Het zorgt voor verstoring. We moeten er voor oppassen dat we daar op Texel niet teveel mee te maken krijgen."
Er speelt nog een tweede conflict. Het gebruik van een stukje grond, eigendom van de verhuurders van het recreatieve opstal en grenzend aan het perceel van het vakantiehuis en het erf van de buren. Het perceel is agrarisch bestemd, maar volgens de buren wordt het niet als zodanig gebruikt. Er werden foto's getoond van een zitje, een vuurplek en andere spullen die wijzen op recreatief gebruik. Hier had de gemeente wel gehoor gegeven aan een verzoek om handhaving van de ene buur. Met als gevolg dat de eigenaars spullen hadden opgeruimd, maar volgens hun buren niet in voldoende mate. Huurders sjouwen er toch weer stoelen naartoe. Ook hier vlogen de verwijten over en weer en waren verdachtmakingen niet van de lucht. "Wij hebben er alles aan gedaan, maar dit is een onmogelijk situatie", verzuchtte de eigenaresse. Het voornemen is nu om het perceel volgend jaar maar met maïs in te zaaien. Haar buurvrouw: "Dan hebben we geen uitzicht, maar wel rust."
De combinatie van wonen en recreatie zorgt voor verstoring