Miriam Koorn ontwijkt Ids Witte (geel) en een andere gecrashte crosser in de Rodeoklasse.
Miriam Koorn ontwijkt Ids Witte (geel) en een andere gecrashte crosser in de Rodeoklasse. Foto: Job Schepers

Strijd op het scherp van de snede

Al vroeg op de dag stroomt het MAB-terrein vol. Het gaat een gedenkwaardige cross worden, al kan het publiek daar aan het begin van de middag alleen nog maar over dromen. Boven op de toren staat Marco van Sambeek, nog één keer. Het is zijn laatste cross. Na twintig jaar vindt hij het mooi geweest en hij had geen betere wedstrijd kunnen kiezen om afscheid kunnen kiezen. Gedurende de dag wordt het publiek getrakteerd op felle inhaalacties, spectaculaire buitelingen en het leed van de cross als weer een crosser de strijd moet opgeven, omdat de auto het simpelweg niet meer doet. Traditiegetrouw wordt er in de manches wel iets meer op de auto gelet, zodat de coureurs in de finale echt alles kunnen geven wat ze in zich hebben. En dat is precies wat de crossers doen in de finale. Welke klasse het ook is, het motto blijkt: gang is alles, remmen is angst. Met het mes tussen de tanden wordt er om iedere plaats en iedere millimeter gestreden.

Vrije Standaard

Bij de Vrije standaard klasse is de strijd hevig en geven de coureurs elkaar geen millimeter toe. Er wordt gestreden op het scherp van de snede. De winst gaat uiteindelijk naar Dennis Aloise Sintebin die na een bloedstollend gevecht André en Marco Kok achter zich hield. Lange tijd lijkt het er op dat Laurens Slik op zijn minst een podiumplaats bemachtigt. Het is steeds stuivertje wisselen aan kop en Slik rijdt een aantal keren aan de leiding. Helaas voor hem moet hij de strijd in de op één na laatste ronde staken. Er gebeurt van alles in de finale en het publiek kijkt zijn ogen uit. Het is de kers op de taart in deze klasse. Het is de hele dag al spektakel. In één van de manches gaan er zelfs nog auto's over de kop na de finishvlag. Het gebeurt recht onder de toren van de wedstrijdleiding. Terwijl de benzine uit de wagen loopt, klimt de coureur ongedeerd uit.

Bangerstocks

Deze klasse mag gerust de aangename verrassing van de zondag worden genoemd. De twintig deelnemers laten zien dat de bangerstocks op de cross thuishoren. Ze halen alles uit de kast. Als de rookwolken van de finale zijn opgetrokken, staan de baan en middenterrein vol met wrakken waar nog amper een auto in is te herkennen. Slechts drie auto's halen - met heel veel moeite - de finish. Gedurende de finale - die tot verrassing van iedereen rechtsom wordt gereden - wordt het steeds lastiger, door de obstakels in de vorm van gesneuvelde auto's. Van de drie finishers is het Simon Gerritsen die eerste wordt, voor Thomas Buis en IJsbrand Kikkert. Maar bij deze klasse zijn eigenlijk alle deelnemers winnaar. De bangerstocks tellen weer mee en als ze zo doorgaan, wordt het lastig voor de organisatie om met deze klasse te stoppen.

Stockcars

Bij het geweld van de Stockcars is het misschien wel niet de uiteindelijke winnaar Gert-Jan Klok die het meeste indruk maakt. De uiteindelijke nummer drie, Pieter van der Iest, imponeert. Eerder dit jaar won de Fries het speedweekend, maar door pech gedurende de dag moet hij zondag in de finale achterin starten. Van der Iest stoomt op, wordt aangetikt en kan opnieuw beginnen. Hij begint weer aan een inhaalrace, pakt de leidende positie en wordt weer aangetikt. Van der Iest zakt terug naar een tiende plaats, maar weet zich na een herstart toch weer naar voren te vechten. Hij komt net te kort om Klok en de nummer twee Pieter Langeveld nog in te halen. Al met al een prachtige finale met de nodige herstarts.

Rodeo

Dave Gieles is de beste in de rodeoklasse. Hij blijft Mike van den Brink en Bas Berkhout voor. Waar in sommige klassen het nog wel eens iets voorzichtiger gaat in de manches, is daar bij de rodeo's geen sprake van. Vanaf manche één gaan de coureurs er vol op. In de finale eist dit zijn tol. Dertien deelnemers haalden de finish uiteindelijk niet.

Junioren

Net als vaker de meest onvoorspelbare finale. Ook de favorieten zijn nog onervaren en maken regelmatig een foutje. De winst gaat uiteindelijk naar Senne Houwing die eenmaal aan kop zijn concentratie niet verliest en keurig naar de zege rijdt. Hij verwijst Jack Otten naar de tweede en Ole Witte naar de derde plaats.

Gang is alles, remmen is angst