Dubbele gevoelens bij populair HavenVIStijn
Dubbele gevoelens bij het HavenVIStijn zaterdag. Vreugde over de grote opkomst voor deze presentatie over vis en visserij op de haven en over de goede resultaten die in de afgelopen jaren zijn gehaald. Maar ook zorgen over de donkere wolken die zich boven de sector samenpakken.
Niet eerder was het zó druk op de haven. Het was schuifelen geblazen langs de vele kraampjes, stalletjes, rookvaten, demonstraties en allerlei andere zaken die in het teken stonden van vis en visserij. Want wat de Landbouwdag in Den Hoorn doet, krijgt de visserij op deze dag in Oudeschild voor elkaar. Eensgezind op de kade om het grote publiek kennis te laten nemen van de visserij. Mensen konden in een bak water de schokjes voelen van de pulswing, zien hoe vis wordt gefileerd, zelf leren knopen maken, er waren demonstraties touwslaan, netten boeten, er werd vis gerookt en gebakken, graaien in opgeviste botten en wat al niet meer. Een positief signaal van de visserij, een geste aan het publiek dat geen entree hoefde te betalen en zich gratis rond kon eten aan de gebakken schol. De vraag is of de bezoekers te midden van al deze positiviteit ook de boodschap hoog in de tuigage tot zich hebben door laten dringen. De oproep van de EMK om af te zien van de zogeheten aanlandingsplicht. Vissers die de hele vangst, inclusief de ondermaatse vis die anders terug gaat in zee, moeten aanvoeren. Dit is "slechts" één van de bedreigingen die op de vissers afkomt. Tweede is de Brexit, waardoor de visserij in Britse wateren waar nu nog volop wordt gevist, straks wellicht wordt ingeperkt. Derde bedreiging is het voornemen vanuit Brussel om de pulsvisserij terug te brengen naar maximaal vijf procent van de kottervloot. Het betekent dat een duurzame ontwikkeling waarin Texel voorop loopt en die gunstig is voor het milieu, de kwaliteit en de portemonnee van de visser onder politieke druk zou worden teruggedraaid. Wolk nummer vier is de sluiting van visgebieden in de Noordzee door windmolens en de vijfde de beperkingen die voortvloeien uit Natura 2000. Of de soep werkelijk zo heet wordt gegeten als wordt opgediend, zal de toekomst leren.