Inseminator KI, weerrapporteur en verteller
"Winteraconieten extreem vroeg, maar aspergeoogst laat op gang." Opgetekend in deze krant uit het weerrapport van Jan van Tunen over 2012.
In zijn achtertuin op Zuid Haffel noteerde hij elke dag de temperatuur, neerslag, windkracht en de windrichting. Als het jaar om was, dan bezorgde hij zijn weerrapport bij de redactie, die er een verslag van maakte. Maar het ging verder. Het temperatuursverloop las hij onder meer af aan de groei van veel plantensoorten. IJkpunt was onder meer de bloeidatum van de eerste winteraconieten, die hij bijhield sinds 1993. Met als vroegte-record 2012 (6 januari). Maar door de lange vorstperiode die daarna inviel, kwam de oogst van asperges extreem laat op gang. Zoals hij ook extremen in regenval, hitte, wind, etc. bijhield.
Decennia lang werkte hij als hoofdinseminator en administrateur bij de Texelse KI (Kunstmatige Inseminatie) vereniging op Zuid Haffel. Het was in de tijd dat de Texelse rundveefokkerij hoog stond aangeschreven. Het sperma van topstieren van Keimpe 33 van de Beukenhof en Tonia's Adema 17 ging de hele wereld over. "Alle dagen rinkelde de telefoon, er werd voor miljoenen verkocht", vertelde hij over die periode. Voor de KI schreef hij dertig jaarverslagen. Van Tunen noteerde alles en verwerkte dat in zijn verslagen. Gegevens over afstammelingen, uitslagen van fokveedagen en noem maar op. 'Dan is het maar vastgelegd voor het nageslacht.' Boeren schoven de administrateur ook vaak naar voren als bestuurder, zoals hij ook andere maatschappelijke taken vervulde. In 1998 ontving hij de pauselijke onderscheiding "Pro Ecclesia et Pontifice" voor zijn bestuurlijke activiteiten voor de RK kerk gedurende dertig jaar. Bij die gelegenheid prees pastor Moltzer onder meer de inzet van Van Tunen om mensen binnen de parochie gemotiveerd te houden.
In zijn kever reed hij het eiland over en maakte veel mee. Anekdotes tekende hij op in de verhalenbundel "Met de KI een rondje over Texel", die in 2001 verscheen. Zijn anekdotische schrijfsels stonden in het blad van de ANBO en verschenen onder de naam "Waar Gebeurd" in de Texelse Courant. Onder die titel publiceerde hij in 2013 een bundel verhalen. Anekdotes die hij zelf meemaakte of langs de weg oppikte. Niet zelden geschreven met een kwinkslag of een knipoog.
2017 is het 33ste jaar waarin Jan van Tunen de weergegevens bijhield. Hij kan zijn rapport niet afmaken, dinsdag overleed hij op 86-jarige leeftijd. Als eerbetoon publiceren we hiernaast enkele van zijn verhalen.