Als kind voelde ik op een eiland te horen
Wat is je favoriete plek op Texel?
De zee! Zeelucht inademen is voor mij echt een eerste levensbehoefte. Zowel praktisch, ik ben enorm allergisch, maar ook om m'n gedachten weer op orde te krijgen. Ik kom ook graag op het wad, in de Slufter en op de Hoge Berg. Ik heb niet altijd tijd voor een lange wandeling, maar gewoon even ver kijken en de rust die uitgaat van het landschap met de boeten en schapen en kolken is meestal al genoeg.
Ben je geboren en getogen op Texel?
Ik ben opgegroeid in Amsterdam en in de weekends en de vakanties waren we altijd op Texel. De familie van mijn oma komt van Texel. Ze heeft er zelf nooit gewoond, maar toch is hier haar thuis. De liefde voor het eiland heeft ze aan ons doorgegeven. Mijn oma had een caravan en we zaten ook in een huis in De Koog. Toen m'n ouders De Koog te druk vonden worden, gingen we veel naar Terschelling. Ik vond het niet erg om op te groeien in de stad, maar voelde als kind al dat ik op een eiland hoorde.
De zee rondom geeft me een veilig gevoel
Wat voor werk doe je?
Ik ben schaapherder en reis van de lente tot het najaar met mijn kudde Vrolijke Schapen langs verschillende opdrachten in de duinen tussen Aerdenhout en Wassenaar. Het is ecologisch terreinbeheer met schapen. Door de dieren in te zetten, hoef je geen machines te gebruiken en krijg je meer diversiteit in het duinlandschap. Ik zorg voor de kudde en bepaal als herder waar de schapen eten en bescherm zo de bloemen en maak de duinen meer open. Daarnaast werk ik bij Ecomare, ik neem schoolklassen en toeristen mee op excursies. Ook bij de Natuurschool neem ik kinderen mee de natuur in. Verder organiseer ik buitenkinderfeestjes en workshops vachtvilten. In de lammerperiode help ik 's nachts op De Waddel. Het is fijn om zo in de stilte van de nacht met de schapen bezig te zijn.
Wat doe je naast je werk zoal?
Ik ben graag op pad met m'n paard en honden. M'n paard houdt enorm van zwemmen in zee, dat blijft geweldig om te doen. Ik ga vaak plastic rapen op het strand. Daar ligt helaas altijd wel wat. Wat ik ook doe, het is eigenlijk altijd wel buiten.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik merk dat ik me vaak nog wat voorzichtig opstel, ik ben toch import. Ik heb vijf jaar op Terschelling gewoond en daar was dat best een ding. Hier merk ik er een stuk minder van. Er zijn zoveel meer mensen van de overkant. Ik hou van Texel, voel me hier thuis en het contact met de mensen geeft me een extra welkom gevoel. Ik hoef mezelf hier wat minder uit te leggen als in de stad. Simpel leven, buiten zijn, dieren, blij worden van een vuurtje of groente uit je moestuin, dat is hier gewoon normaal.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Daar geniet ik elke dag van! Ik vind het ook geweldig dat ik voor Ecomare mensen mee kan nemen de natuur in. Ze kan helpen om alles te zien, te ervaren. De Slufter is elke dag anders! Het licht 's avonds in de Mokbaai, de lepelaars, alles is zo mooi overal.
Hoe beleef je de dorpen op Texel?
Vanuit mijn huis kijk ik uit op Den Hoorn met haar prachtige kerkje. Dat uitzicht, daar geniet ik enorm van. Verder kom ik weinig in de dorpen, realiseer ik me nu.
In welk café/restaurant kom je graag?
Zomers kom ik graag bij paal 12. Ze hebben daar echt heel lekker ijs met gember! In de winter ga ik het liefste naar de Novalishoeve om warme chocolademelk te drinken. Het cafeetje is naast de stal, zo kan je de koeien gelijk bedanken voor hun melk.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
De meierblis vind ik geweldig. En de stilte in de winter.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik verbaas me soms over hoe slecht verschillende groepen op het eiland met elkaar kunnen praten, hoe ver weg we uit elkaar staan. Als natuurbeheerder met schapen en door m'n werk bij Ecomare sta ik aan alle kanten een beetje. Ik spreek boeren, ecologen, toeristen en eilanders. Als ik merk dat mensen elkaar zo slecht begrijpen, elkaar niet kennen en toch al iets roepen en er zo langs elkaar heen wordt gepraat, terwijl uiteindelijk iedereen er toch samen uit moet komen, dan maakt me dat bezorgd. Wat als er mooie plekken verdwijnen, puur omdat wij niet met elkaar konden communiceren?
Goede herinnering aan Texel?
Ik woon een soort van antikraak in een grote boerderij bij de duinen. Vanaf de eerste keer dat ik daar de deur opende, voel ik me geweldig. Ik heb op allerlei plekjes gewoond, maar had nog nooit een echt eigen huis. Dit is ook tijdelijk, dat weet ik, maar... ik hoop dat het nog even duurt, want ik merk dat alles wat ik meemaak in de boerderij een grote goede herinnering is!
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Soms sta ik bij paal 9 op het hoge duin en dan zie je aan een kant die prachtige duinen en aan de andere kant al het lelijks van Den Helder. Het lijkt ook net of Den Helder precies alle lelijke dingen bij elkaar in dat hoekje heeft gezet. Het contrast is zo groot. En dan voel ik me zo een geluksvogel, dat ik hier mag zitten. Wonen op een eiland, het blijft speciaal. De zee rondom, geeft me een veilig gevoel. Als ik voor Ecomare op pad ben, zeggen kinderen vaak, dat ze volgende week weer terug gaan naar Nederland. Mooi toch? Zo voel ik het ook, we zijn een beetje afgedreven van de maatschappij en dat bevalt me wel.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Ik durf het bijna niet uit te spreken, maar ik hoop toch zo dat ik dan met een kudde hier op Texel in de duinen aan het hoeden ben. De schapen kunnen hier zoveel doen en het lijkt me heerlijk om alles, de dieren, de educatie en de workshops, bij elkaar te hebben. Nu krijg ik soms het heen en weer van mezelf.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Rutger van Zetten. Hij is pas met zijn vrouw en kindje naar het eiland gekomen om schapenkaas te gaan maken op de Wezenspyk. Laatst kwam hij bij me vachtvilten. Dat was heel gezellig. Ik ben benieuwd naar zijn verhaal!