Er stopt een oldtimer. Ik zie de zoon van goede vrienden Geert met zijn vriend Pim voor de deur staan. In hun handen een toilettas en handdoek. "Mogen we misschien hier douchen en mee-eten Jozien?" Natuurlijk, de buurvrouw heeft haar hand gebroken en die schuift ook gezellig aan. Manlief bakt vis, ik maak hete boontjes en een pan rijst, wat frisse komkommers en tomaten erbij, en een koud kabouterbiertje, heerlijk buiten aan de grote tafel met z'n allen genieten van een zomeravond.
We kwetteren gezellig en ik verheug me over de vreemde vogels die gewoon thuis zijn bij ons in de tuin. Als ze na het eten gaan douchen en toilet maken kijken wij dames verrast op. Ze geuren ons tegemoet, heerlijk geschoren komen ze naar beneden. "Kan ik u misschien plezieren met een rondje in de Chevrolet?", vraagt Pim keurig en kijkt me met grote bruine kijkers aan. "U mag voorin". Hij houdt de deur galant voor me open. Even later glijden we over de wegen om en nabij Oosterend. Ik zit als Beatrix in een zachte lederen grijze zetel en kijk op een prachtig antiek houten dashboard. "Jullie moeten bij het wagejot ff stoppe". Manlief heeft het natuurverschijnsel nog niet gezien en wil graag even kijken. De jongens stappen uit en genieten van de omgeving en de zwaluwen die laag overvliegen.
Ons vogeleiland is schitterend in de zomer, het zijn niet alleen deze baardmannetjes die genieten met hun oldtimer. Als ik de volgende morgen in de Weverstraat wat inkopen wil doen, rijdt er een stoet aan prachtige gekleurde en opgepoetste glimmende antieke wagens me bijna over de tenen. Ik moet lachen als ik Bruining glimmend in een Messerschmitt zie manoeuvreren tussen de vele toeristen door.
Over vrije vogels gesproken. Ik kan genieten van de vogels in de lucht en de mooie gekleurde vogels in de straat. In de natuur zijn het ook de mannelijke vogels die gekleurd en getooid de aandacht proberen te trekken van de gevederde dames. En met humor natuurlijk. Want Hans Dorresteyn zal misschien niet zo knap zijn als de echte vogelaar, maar met zijn typemachine naast het oude volkswagenbusje in de polder van ons eiland is hij voor mij de winnaar van alle baardmannetjes. Hij heeft iets grappigs en benadert de natuur op dezelfde grappige manier. Het is ontspannen en het maakt iets los, iets van het nieuwe genieten. Het chillen.
Aankomend weekend kunt u op het strandje van Oudeschild dezelfde sfeer proeven, op de Waddenhaven is het Beach Food Festival. In bijvoorbeeld een gezellige omgebouwde VW-bus de heerlijkste gerechten met zeewier en zalm proeven. Uitkijkend over het water, luisterend naar de zee en gezellige muziek de smaakpapillen verwennen en kennis maken met ongetwijfeld mooie baardmannetjes. Want baarden zijn tegenwoordig in. Of u daar ook gratis kunt douchen weet ik niet, maar met een handdoek en een duik in zee is het geluk onder de vallende sterren misschien wel meer compleet.