Piet
En zomaar stond ie daar aan onze balie in het Polderhuis: Piet Zoon, van 1986 tot 2003 gemeentesecretaris op Texel. Nadien burgemeester van het Gelderse Hattem en vervolgens Raalte. Een paar jaar geleden ging hij met pensioen, tegen zijn zin, hij vertelde hoe hij liever gewoon had doorgewerkt. Maar lang hoefde hij niet met de armen over elkaar te zitten, in mei 2016 werd Piet benoemd tot waarnemend burgemeester van Reimerswaal. In die rol verscheen hij onlangs in het Journaal, in een item over de enorme kerk met 2000 zitplaatsen in Yerseke waarover de gemeenteraad van Reimerswaal moest stemmen. Zoon zat de vergadering voor waarin de plaatselijke politiek moest besluiten over deze heikele kwestie. Met tien stemmen voor en acht tegen haalde het plan de eindstreep. Maar er was veel gedoe over. De suggestie van een kritisch raadslid dat het CDA met de benoeming van een partijgenote als burgemeester over de streep was gehaald, schoot bij Zoon in het verkeerde keelgat. "Dat heeft hier niets mee te maken. Ik schaam me voor deze opmerking." Binnenkort is Piet weer "waarnemer" af, maar aan de balie vertelde hij nog allerlei andere functies te hebben. Piet hoeft zich nog niet te vervelen.
Hoofdschuddend wees hij op het artikel in deze krant waarin de nieuwe interim-gemeentesecretaris werd aangekondigd. De zoveelste sinds zijn vertrek. In zijn tijd werkte het anders. Piet was gemeentesecretaris (een soort van directeur en griffier in één) hij onderhield de contacten met de pers (en bespeelde die waar nodig) en ik denk dat hij met zijn overtuigingskracht het college geregeld naar zijn hand wist te zetten. Als Statenlid wist hij precies wat er in Haarlem werd bekonkeld en peuterde hij het nodige subsidiegeld los, voor rotondes, fietspaden en wat al niet meer.
Tijden zijn veranderd. De taken van griffier, gemeentesecretaris, persvoorlichter en bestuursondersteuning zijn in veel en verschillende handen gekomen. En Texel heeft geen vertegenwoordiger meer in de Staten, een ondoorzichtige, maar voor Texel héél belangrijke bestuurslaag.
Gerard Timmerman