Afbeelding
Foto: Job Schepers

@txl

Studententijdperk

Na vier jaar volop student te zijn geweest, ben ik deze zomer afgestudeerd. Ik kon niet wachten, de laatste schoolweken duurden veel te lang en wat ik was ik blij dat ik al mijn studiepunten binnen had. Ik ben natuurlijk nog steeds heel blij, maar nu komt er ook een besef dat het studentenleven nu echt geëindigd is. Het begon al bij het feit dat ik mijn studiefinanciering stop moest zetten. Dat extra beetje inkomen per maand is toch best wel lekker (ondanks dat je veel kosten hebt aan je studie) en het deed ook best wel zeer om het gratis reizen in het OV stop te zetten. Ja, helaas, het leven als werkende en het niet meer worden vertroeteld door de overheid is nu echt begonnen. Ik vind het heerlijk dat ik geen huiswerk meer heb, niet meer hoef te leren voor tentamens, überhaupt niet meer naar Amsterdam hoef en dat ik niet meer in groepsprojecten hoef te werken (op school zijn groepsprojecten gewoon niet leuk). Maar aan de andere kant mis ik de tussenuren, het kunnen eten en drinken wat je wil, ook tijdens lessen, de lestijden die eigenlijk altijd wel relaxed waren en vooral alle andere studenten die ik daar ontmoet heb waar nieuwe vriendschappen uit zijn ontstaan. Er zijn mensen geweest met wie ik vier jaar heb gestudeerd en dat is gek dat je die eigenlijk niet meer gaat tegenkomen, enkel als je afspreekt. Iedereen gaat nu een eigen kant op, gaat werken, misschien verder leren, misschien aan de andere kant van Nederland of de wereld wonen en zijn eigen leven verder leiden. En dat is best gek. Bij de middelbare school geldt dat principe natuurlijk ook wel, maar je komt toch vaak uit dezelfde omgeving en de kans dat je elkaar tegen blijft komen is relatief groter, vooral op Texel. Nu heb ik in Amsterdam gestudeerd en kwamen mijn medestudenten overal vandaan. Dat zorgt ervoor dat deze mensen nu echt hun eigen pad gaan bewandelen. Ook ik heb een hele leuke baan, een huisje, een heel leuke vriend en een kleintje op komst. Ook dat zijn keuzes en nieuwe paadjes. En ook daar heb ik heel veel zin in; weer een nieuwe fase! En wie weet zeg ik over een tijdje wel weer, ik ga weer de schoolbanken in, weer wat leren. Wie weet. Voor nu is het eventjes groot feest!