Vogelaar en natuurliefhebber Ruud van Beusekom uit Oost vertoeft graag bij de molen van Het Noorden.
Vogelaar en natuurliefhebber Ruud van Beusekom uit Oost vertoeft graag bij de molen van Het Noorden. Foto: Gerard Timmerman

Uit de wind zitten bij oude molen

Wat is je favoriete plek op Texel?

Vooral in voorjaar en herfst, als de vogeltrek op zijn hoogtepunt is, kan ik moeilijk kiezen waar ik heen ga. Als vogelaar laat ik het afhangen van de vogels. Op dit moment zijn het vooral de wadvogels die trekken. Ik woon "op" Oost en om maar dichtbij huis te blijven – de omgeving van Bol en de Krassekeet, daar kom ik graag. Uit de wind, zittend op een bankje bij de oude molen Het Noorden, genieten van het uitzicht en het vogelleven in De Bol. Historie en natuur komen daar samen.

Ben je geboren en getogen op Texel?

Ik ben geboren in Enkhuizen en al op jonge leeftijd naar Utrecht verhuisd. Vervolgens heb ik met mijn vrouw Monique 35 jaar in het Gooi gewoond, in Huizen, vlakbij het Gooimeer. Onze kinderen zijn er opgegroeid, een fijne woonplaats. Maar ik zocht al langere tijd de prikkel van een nieuwe omgeving. En die kwam er, want in 2015 zijn we op Texel terechtgekomen. Hiermee kwam een grote wens in vervulling: om op een van de Waddeneilanden te wonen.

Ik woon op Oost en de omgeving van Bol en de Krassekeet, daar kom ik graag

Wat voor werk doe je op Texel?

Al sinds 2001 werk ik met veel plezier bij Vogelbescherming Nederland, in Zeist. Daarvoor reis ik een paar dagen in de week naar de overkant. Als redacteur van het blad Vogels heb ik wel de luxe om regelmatig thuis te kunnen werken. Ik onderhoud daarnaast contacten met natuurbeschermingsorganisaties op het eiland, zoals Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer, om te proberen bedreigde vogelsoorten als de tapuit te beschermen. Die broedt nog in behoorlijk aantal in de Eierlandse Duinen; zeker een favoriete plek van mij.

Wat doe je naast je werk zoal op het eiland?

In mijn vrije tijd wil ik zoveel mogelijk buiten zijn. Vogels kijken en tellen, zoals voor de nieuwe Vogelatlas, doe ik graag. Ook fotografeer en film ik, neem ik vogelgeluiden op en waag ik af en toe een schets of een aquarel. Vogels vormen de rode draad in wat ik doe, maar de hele natuur boeit mij. Verwondering, nieuwsgierigheid en de wil om te ontdekken zijn mijn drijfveren. Heel spannend is het om naar zeldzame vogels te zoeken. Ontdek je een vogelsoort die normaal in Amerika of Siberië voorkomt, dan geeft dat veel voldoening. Ik zit ook vaak in onze prachtige tuin, waarbij ik alleen maar om mij heen kijk en alles tot me neem.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

De mix van geboren en getogen Texelaars met mensen van buitenaf, ervaar ik als prettig. De tolerantie en het respect voor elkaar en voor elkaars bezigheden is groot, en dat moet je koesteren. Ik maak zelf graag een praatje met toeristen en vertel dan over het eiland en over de vogels hier.

Hoe beleef je de natuur op Texel?

Zoals ik al eerder aangaf: intensief. Ik kom het liefst in de natuurgebieden op Texel, die worden over het algemeen ook goed beheerd. Met de landbouwgebieden heb ik een haatliefdeverhouding. Ik weet hoe landbouw de natuur kan versterken; helaas is die tijd echt geweest. Als ik door de bollenvelden aan de Oorsprongweg fiets, merk ik hoeveel veldleeuweriken en gele kwikstaarten er nog zitten. Maar ik zie ook kieviten verdwijnen en percelen met mais en louter raaigras oprukken, zonder ook maar één bloemetje. Percelen die onder folie liggen om de maisoogst nog verder te vergroten, bouw van grote stallen, sloten die worden dichtgegooid… ik word er niet vrolijk van. Ik weet de vrije marktwerking en de geringe winstmarges veel boeren het spoor opduwt van steeds verdergaande intensivering en schaalvergroting. Maar het gaat ten koste van zoveel natuur en landschap, dat de grenzen wat mij betreft zijn overschreden, zeker hier op Texel. Het kan alleen veranderen als wij als consument meer willen betalen voor landbouwproducten.

Hoe beleef je de dorpen op Texel?

Den Hoorn, Oosterend en De Waal waardeer ik het meest. Ik hou erg van de authentieke, historische uitstraling. Dat geldt natuurlijk ook voor Oost. Een buurtschap, ik noem het toch een dorp. De Cocksdorp vond ik aanvankelijk niet veel aan, maar begin ik steeds meer te waarderen. Het Waterplein, met uitzicht op de Roggesloot heeft het dorp een hart gegeven. De Koog is aan mij niet besteed. Den Burg is wel weer leuk.

In welk café/restaurant op Texel kom je graag?

Kaap Noord, de enige strandtent aan de oostkust van Nederland, en de Robbenjager, daar kom ik graag. In de zomer ook het Strandhuus bij Paal 28, Paal 21 en Paal 12. Nergens op Texel heb ik zo lekker gegeten als bij Rebecca in De Waal. Het biertje van de maand proef ik graag bij het Cafeetje in Oosterend.

Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?

Niets blijft hetzelfde en alles verandert. Dat geldt voor Texel en zeker voor de natuurgebieden. Maar ik hoop dat Texel heel zuinig blijft op zijn historische kernen en oude cultuurlandschappen. Vaak zijn het de overkanters, die doorhebben hoe bijzonder die zijn. Geboren en getogen Texelaars beseffen het vaak wat minder is mijn idee, dat komt toch omdat je er al je hele leven woont. Dan wordt het gewoon.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Texelaars zouden wel trotser mogen zijn op het enige Unesco Natuurlijke Werelderfgoed van Nederland en verreweg het belangrijkste natuurgebied van Noordwest-Europa: de Waddenzee en de aangrenzende duinen en kwelders. Het geeft ons een grote verantwoordelijkheid, waarin kortetermijndenken en zucht naar economisch gewin niet op zijn plaats is, tenzij het kleinschalig en duurzaam is.

Goede herinnering aan Texel?

In augustus 1973 kwam ik voor het eerst op Texel, met mijn ouders en grootouders. Oudeschild lag toen nog aan de oude Waddendijk. Met boswachter Jaap van Groeningen zag ik met mijn eerste verrekijker vogels waar ik daarvoor alleen maar van durfde te dromen, zoals de grauwe kiekendief en de zwarte ooievaar. Sindsdien heb ik Texel in mijn hart gesloten.

Wat is er zonde aan Texel?

De mythe van Texel noem ik het: dat het hier zo lekker stil is. Want dat is het maar zelden! Als vogelaar ben ik mij zeer bewust van geluid. Knalapparaten, grasmaaiers, tuktuks, trekkers, colonnes motorrijders, hardrijders vind ik irritant. Het gebrul van straaljagers, die een bezoek aan de noordpunt onaangenaam kunnen maken. De helikopters die over de zuidkant van het eiland vliegen. Op mooie dagen het constante geronk van de sportvliegtuigjes. De herrie van vliegverkeer is het ergst en went nooit, want daar kun je je niet aan onttrekken.

Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?

De combinatie van de grote oppervlakte fantastisch mooie duinen en stranden, de Waddenzee en het oude, unieke cultuurland met de Hoge Berg geven Texel een bijzondere sfeer. Daarin onderscheidt Texel zich van de overkant, inclusief de andere Waddeneilanden. De zorg daarvoor is het belangrijkste wat Texel moet bezighouden, nivellering ligt op de loer. Texel gaat steeds meer op de rest van Nederland lijken.

Wat doe je over vijf jaar op Texel?

Over vijf jaar geniet ik nog steeds volop van het eiland. Verder hoop ik dan mijn teken- en schilderwerk weer volop te hebben opgepakt!

Is er een onderwerp of thema waarover je graag een artikel in de Texelse Courant zou willen lezen? Kun je dat toelichten?

Zorgen heb ik echt over de natuur op het boerenland. Veel vroeger algemene planten- en diersoorten verdwijnen, zoals de kievit. Dat is niet alleen jammer voor de kievit, het betekent ook een verschraling van onze leefwereld. Maar door onder andere de Agrarische Natuurvereniging De Lieuw wordt gewerkt aan de kwaliteit van de natuur op boerenland. Dat is mensenwerk uiteraard. Ik zou graag de hoopvolle, inspirerende verhalen van de bevlogen mensen daarachter willen horen. Lukt het om boerennatuur te behouden? Zien zij toekomst voor de natuur op het boerenland van Texel?

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?

Kunstenaar Maaike Ebbinge van StudioEbb in Oosterend. Zij woont met haar gezin ook nog maar kort op Texel. Maaike is jaloersmakend creatief en maakt prachtige dingen.