Zonnetjespop

Er werd gevreesd dat het een regeneditie zou worden, uiteindelijk kon juist de zonnebrand uit de tas. De veertiende editie van Sommeltjespop, zaterdag in De Waal, kan de boeken in als een onverwacht zonnige editie.

De massaal toegestroomde bezoekers - in totaal zo'n 2.000 - genoten in volle teugen. Sommeltjespop laat ook dit jaar zien een echt familie-evenement te zijn. Volwassenen genieten van een biertje terwijl kinderen in het zand spelen of deelnemen aan één van de knutselactiviteiten. Ouders hoeven hun kinderen amper in de gaten te houden. Het is Sommeltjespop, die kinderen redden zich wel. Het geeft de ouders de tijd om op het kleedje in de zon bij te kletsen met vrienden en vriendinnen. De muziek is met name in de middag een leuk extraatje, mensen komen voor de gezelligheid. Naast het hoofdpodium ligt het debuterende Waal 17, het terrein van de nieuwe sponsor Paal 17. Er was beloofd dat ze het strand naar De Waal zouden brengen en er is woord gehouden. Onder de poort doorgelopen waan je je op het strand. Aan het begin van het feest verzorgt de jeugd het muzikale programma. Kinderen staan vrolijk te dansen op 'Een kind van de duivel' van Jebroer. Hoewel het duidelijk niet de smaak is van veel van de volwassenen stampen ze vrolijk mee. Als later dj Marco van Sambeek losgaat met klassiekers kiezen de meeste kinderen er voor om lekker in het zand te gaan spelen. Een aantal festivalgangers staat enigszins mokkend op als de zitzakken weg moeten, het wordt te druk op het terrein. De ergernis is voorbij voor die goed en wel begonnen is. Ondertussen wordt het op het hele terrein steeds drukker en Sommeltjespop toont zich ook dit jaar weer een echt Texels feestje. De muzikale acts zijn van een uitstekend niveau, al lijken de bezoekers daar niet voor gekomen. Sommeltjespop gaat om de sfeer, de gezelligheid en het weerzien met bekenden. Dit betekent niet dat de muziek een complete bijzaak is. Dit blijkt ook als het publiek volledig uit zijn dak gaat bij slotact Skapiche?!. Een swingend einde.

Foto's: Wouter Bakker Photography, Ingmar Zutphen en Job Schepers