De scepter zwaaien
Heerlijk varen, tussen allemaal grote zeiljachten laveren we met een flinke wind om te genieten van het schouwspel van Sail. Matrozen in de ra's, bollende zeilen op onze Reede van Oudeschild. Dochterlief trekt de zeilen flink aan. In het gangboord zijn wat reparaties gedaan. Ik vraag ernaar: "Ja dat is de scepter ma, hij lekt, de scepter is altijd een zorg op een schip." Grappig, laat ik nu denken dat een scepter heel iets anders was. Afgelopen maandag waren wij in Groningen, na jarenlang studeren kreeg zoon Stefan zijn master uitgereikt. Een feestelijke dag, ouders, opa's en oma's, allemaal gingen wij in een stoet naar de Noordelijke hoofdstad. Het was een geweldige dag, een mooie entourage met zwarte fluwelen jurken door de gangen, en…. een hoogleraar voorop, zwaaiend met een zilveren versierde staf: de scepter. Een paar weken ervoor had ik zijn scriptie opgevraagd, hij was verbaasd: "Heb je echt zin om dat te lezen, het is in het Engels hoor?" Engeland heeft moeite met ons, maar ik niet met Engeland, en zeker niet met hun mooie taal. En zo mailde hij en printte ik een boekwerk, een pak papier over de lobbying in onze wereld. We denken dat we weten hoe het zit, vooral hier op ons eiland zijn we nogal nuchter, we menen te weten hoe de hazen lopen nou, niets is minder waar. Er is een constante stroom van media, reclame en bovenal de ngo's, de non govermentele organisaties, die ons beïnvloedt. Die eigenlijk zorgt voor een bepaalde maatschappelijke mening, onze mening. Maar of dat altijd "de waarheid" is? Stefan zocht uit hoe dat werkte. Er is een lobby in de systemen zelf en een lobby die buitenom werkt. Ja, de combinatie van beiden is eigenlijk het doeltreffendste. Een collega in de zorg die afstudeerde aan de HBOV stuurde ook haar scriptie toen ik haar ernaar vroeg. Manlief mopperde:"Het kost me pakken papier en patronen, dat gedoe." Toevallig is Lisa het nichtje van Stefan en komt net zo beslagen ten ijs, en maakte een geweldig document over de voorlichting van patiënten die getroffen zijn door een CVA. Cerebraal Vasculair Accident. In de volksmond; beroerte. Ook mensen die laaggeletterd zijn, moeten op hun manier voorlichting krijgen, inzicht in hun situatie en hoe ermee om te gaan was eigenlijk het statement wat Lisa neerzette. Een filmpje doet wonderen, misschien wel juist voor laaggeletterden. Want ze moeten met hun nieuwe waarheid leren omgaan, ze moeten verder met hun leven en met de nieuwe omstandigheden. En dat is zwaar, voor de hele familie, emotioneel in een woord; beroerd. Hoe mooi is het dan dat de jeugd ons handvatten geeft. Dat Stefan en Lisa, ja alle geslaagden en studerenden zich inzetten voor een goede zaak. En zij niet alleen, de kranten staan vol met jonge mensen, die weken, maanden, jaren zich verdiepten en laveerden tussen steden en de thuishaven. Dat deze geweldige golven hebben doorstaan, golven van vakliteratuur, lezingen, colleges, en praktijkervaringen. Wat is het mooi dat zij zich gaan inzetten in onze maatschappij, ik geef ze met liefde het roer in handen,
Jozien