Kansen scheppen voor jonge mensen
Wat is je favoriete plek op Texel?
Samen met Pablo Brandenburg, Ben Jansen en Harm Koolhof proberen we elke zaterdagmiddag een rondje hard te lopen. De ene keer starten we in de Dennen en lopen door de duinen naar het strand. De andere keer ligt onze route over de Hoge Berg en de dijk bij Oudeschild. Allemaal mooi en uniek in zijn soort.
Ben je geboren en getogen op Texel?
Ruim 36 jaar geleden geboren op de Hoge Berg in het Sandershuus. Later, toen ik zeven was, verhuisden we naar De Dennen. Nu wonen we met ons eigen gezin weer in mijn ouderlijk huis. Dat was eerst wel even wennen, maar voelt nu prima. In de tussentijd ben ik van mijn 18de tot 24ste voor studie naar de overkant geweest; 4 jaar in Alkmaar voor de HBO en 2 jaar in Tilburg op de universiteit. Letterlijk en figuurlijk leerzame jaren. Ondanks mijn studieachtergrond ben ik toch weer hardhollend teruggekomen.
Als we nooit wat anders proberen krijgen we stilstand
Wat voor werk doe je op Texel?
Na mijn studie ben ik begonnen als financieel adviseur bij de ING. Na een paar jaar ben ik fulltime op 't Woutershok – kampeerterrein in De Dennen - terecht gekomen. Ik ben de derde generatie. Mijn opa – van mijn moeders kant – is ruim 50 jaar geleden gestart als beheerder voor Staatsbosbeheer. Daarna mijn vader en moeder. Een paar jaar terug heb ik het bedrijf overgenomen van mijn ouders. Mijn vader is formeel met pensioen maar bijna nog elke dag te vinden op 't Woutershok, een enorme steun een toeverlaat.
Wat doe je naast je werk zoal?
Ik hoor weleens dat ik teveel wil en doe. Dat komt denk ik omdat ik niet zo goed stil kan zitten. En niet zo goed ben in 'nee' zeggen. 't Woutershok vraagt veel tijd, maar ik probeer ook andere dingen te doen. Zo ben ik sinds vijf jaar opstapper bij de KNRM. Verder heb ik mij voor de stichting Glasvezel Texel ingezet. Ook ben ik lid van de medezeggenschapsraad van de Jozefschool. En deelnemer van de Bestuursklas, opgezet door TESO en de Rabobank.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Over het algemeen erg prettig. Ik ben gaan inzien dat dingen 'op z'n Tessels doen' helemaal niet zo gek is. Gewoon aanpakken en doen. Met de juiste mensen om je heen krijg je een hoop gedaan. Zo heb ik voor veel vakgebieden vaste mensen op wie ik terugval. Die vertrouw ik, weet ik dat ik ervan op aan kan als ik ze nodig heb en – niet geheel onbelangrijk – die gun ik het ook van harte. Dat heb ik van mijn vader meegekregen. Niet voor elke klus 4 offertes opvragen, maar met vaste mensen werken. Dan staan ze er ook voor je als je ze echt nodig hebt. Maar aan de andere kant, merk ik ook dat er soms afgunst is of snel geoordeeld wordt over elkaar. Als je je kop hier boven het maaiveld uitsteekt dan lijkt het wel dat ie eraf moet. Dat vind ik jammer en weerhoudt mij – en anderen denk ik ook – om bepaalde zaken aan te pakken of te opperen.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
De diversiteit, maar schoenmaker hou je bij je leest. De afgelopen jaren merk ik dat verschillende branches lijken te vervagen. Als iedereen in zijn/haar eigen bedrijfstak blijft opereren is er veel minder versnippering en kun je focussen. Ook de diversiteit in landschap mag wat mij betreft blijven. Echter moeten we niet standaard de deur op slot draaien met de sleutel 'natuur' en/of 'bestemming'. Er moet ook vertrouwen zijn in nieuwe (ondernemende) partijen. Ook qua ondernemen mag er diversiteit blijven, daarmee is er meer keuze en kun je je onderscheiden.
Wat zou er op Texel anders mogen?
Minder hokjesgeest en zwart/wit denken. Ik zie soms dat wanneer er nieuwe plannen gepresenteerd worden er standaard al commentaar en kritiek is. Over hoe het niet moet. Maar als we nooit eens iets anders proberen dan komt de uitdrukking "stilstand is achteruitgang" eerder om de hoek kijken dan we denken. Of we worden ingehaald door anderen. Daarmee zeg ik niet dat alles anders moet en ik ben ook zeker groot voorstander om ons authentieke en Texelse karakter te bewaren en bewaken. Maar we moeten ook zien dat behoeftes van toeristen, bewoners en werknemers aan verandering onderhevig zijn. Wat ook belangrijk is in mijn ogen is meer kansen en mogelijkheden voor jongeren (lees bewoners van 20 – 40 jaar) te creëren. Om ons eiland levendig te houden moeten we ervoor zorgen dat jongeren hier terugkomen of zich hier komen vestigen. Onderwijs, huisvestiging en werk zijn dan belangrijke pijlers.
Goede herinnering aan Texel?
Als jongen van 12 zo snel mogelijk je krantenwijk (Texelaar) aan de Rozendijk doen. Het Nederlands kampioenschap wielrennen winnen op de Hoge Berg. Het vlaggen van de hele buurt (Paelwerck) toen Stan geboren werd. Het zomaar ontmoeten van Marleen. Op vrijdagavond het binnenvaren van 't Horntje na een week studeren. Het lachen tijdens de Wampex met ons vaste team. De vele blije gezichten op de haven als we als Sint en Piet binnen kwamen varen. Met ome Leo mee naar de eendenkooi. Strandjutten in de laatste januaristorm met Martijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan…
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Als vakantie-eiland is het de verscheidenheid. Dit komt in alle facetten terug. Ik ben ervan overtuigd dat Texel daarom zo in trek is bij onze gasten. Als bewoner vind ik de ons-kent-ons-cultuur onderscheidend. We staan hier nog voor elkaar klaar. Dat maakt ons ook authentiek. Aan de overkant is het vaak veel meer ieder voor zich.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Op dit moment heb ik eerlijk gezegd geen idee. Zoals ik al zei is stilstand achteruitgang. Continuïteit is belangrijk, maar ik sta ook open voor nieuwe ideeën. Ik hoop succesvol te zijn als ondernemer en privé in gelukkige omstandigheden te verkeren. En misschien kan ik op een passende manier nog iets voor de Texelse maatschappij betekenen.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
IJsbrand Kikkert. Hij is samen met zijn vrouw bewust weer teruggekomen naar Texel en heeft nu zijn eigen installatiebedrijf en daarnaast al een paar innovatieve ideeën bedacht. Hij is dus een mooi voorbeeld van een jongere die weer terug naar het Gouwe Boltje is gekomen.