Van bouwkundig tekenaar tot kunstschilder
"Als ik naar mijn tekenschrift van de lagere school kijk, dan kun je zien dat ik een bepaalde aanleg had", vertelt Jan Beerling. Toen ging hij er niet mee door, opleiding, werk en gezin eisten de aandacht op. Maar na zijn pensionering pakte hij potlood en penseel weer op. Niet onverdienstelijk.
Nu schildert en schetst hij landschappen, dorpen, gebouwen, planten en vogels. "Ik heb er geen opleiding voor gehad. Dat wil ik ook niet. Ik doe het op míjn manier. Ik heb al een stuk of dertig schilderijen verkocht, dus blijkbaar wordt het gewaardeerd. Vorig week kreeg ik nog vakantiegangers. Ze hadden vorig jaar al wat gekocht en wilden er nu nog eentje hebben."
Jan Beerling (79), geboren en getogen in De Cocksdorp. Ging naar de ambachtsschool, werkte als timmerman en volgde een studie als bouwkundig opzichter tekenaar. "Na mijn diensttijd was in Amsterdam het VU in aanbouw. Het bouwbureau zocht mensen en daar kon ik aan de slag. Overdag werken en 's avonds naar school. Maar Texel bleef trekken. "Na drie jaar in Amsterdam kon ik hier bij Kees Alkema aan de slag." Dertig jaar werkte hij er, in 1995 begon hij voor zichzelf, thuis aan de Brouwerstraat in Den Burg. Zijn tekentafel staat nog in de garage. "Ik ben altijd met het potlood blijven tekenen. Dat ging prima, tot de gemeente het aanleveren van een digitale tekening verplicht stelde. Toen vond ik het mooi geweest." Hij was inmiddels 72, dus ruim pensioengerechtigd. De tekentafel doet nog steeds dienst, nu voor het schilderwerk. "Ik maak eerst een handmatige schets, gum die dan uit en kleur die in. Eigenlijk een heel simpele manier, maar bij het mengen van de kleuren komt veel gevoel kijken. Ik leer steeds beter kleuren onderscheiden. Ik werk altijd in mijn atelier. Ik wil mezelf geen kunstenaar noemen en ben niet zo'n schilder die met een grote hoed op buiten gaat zitten. Ik maak een foto en werk dat thuis uit." Het Hoornder kerkje is vanuit meerdere gezichtspunten te bewonderen. "Dat doe ik ook in opdracht. Ik heb een klant die er meerdere wil." Hij toont een schilderij van het hofje aan de Weverstraat. "Daar heb ik er ook meerdere van verkocht." Zijn afkomst verloochent hij niet. "Hier het haventje van De Cocksdorp, zoals het vroeger was. Daar heb ik als kind nog zitten vissen. Ik weet nog precies van wie de bootjes waren." Nageschilderd van een oude prent, zoals hij dat meer doet. Soms plaatjes van iets groter dan postzegelformaat. Hij toont een zwart-witfoto van de het centrum van Oosterend, vermoedelijk kort voor de oorlog. "Daar wil ik ook een schilderij van maken." Soms schildert hij zelf historie, zoals de boet aan het Achterom in Den Burg. "Die staat er nu niet meer." Ook wel eens gebouwen die hij zelf heeft ontworpen? Hij pakt uit een stapel een schilderij van Elisabethoeve aan de Westerweg. "Die stolp heb ik indertijd getekend."
Beerling maakt niet alleen schilderijen, ook miniatuurtjes. Zelf gemaakt van hout en geschilderd. Hij toont het Hoornder kerkje, de boot, strandpaal 9 en andere voorbeelden. "Die verkoop ik aan een souvenirwinkel. Mensen vinden het leuk als herinnering aan Texel. Ik hoef van het schilderen gelukkig geen brood te kopen, maar het is leuk als je een beetje uit de kosten komt." Met dochter Ilse, die kettingen en kralen maakt, staat hij wel op de markt. Zijn ervaring als timmerman komt ook van pas bij het fabriceren van zijn eigen lijsten.
Vele uurtjes brengt hij door in zijn atelier. Soms kijkt echtgenote Joke mee over zijn schouder. "Dat deed ze ook toen ik bouwkundig tekenaar was. Ik ben sneller tevreden dan zij. 'Je moet nog even dit of dat veranderen', zegt ze dan", lacht hij. Naast het schilderen actief als nestbeschermer, de grote beker rechts van hem won hij als clubkampioen van de biljartvereniging in De Koog, hij zingt in het mannenkoor, is vrijwilliger bij Ecomare en tennist. Stilzitten is aan Jan Beerling niet besteed.