Jesus Christ staat als een huis
Een paar jaar geleden was het nog een droom van Lucas Tijssen en Michiel Pam: op Texel met Texelaars Jesus Christ Superstar opvoeren. Zaterdagavond kwam die droom tot leven: 31 Texelaars stonden op het podium van De Kiekendief op De Krim voor de première van de Texelse uitvoering van de rockopera van Andrew Lloyd Webber en Tim Rice.
En wat voor een uitvoering: een jaar lang repeteren, spatte eruit op het podium. Nagenoeg alles klopte, sloot op elkaar aan en liep alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De voorstelling stond vanaf de eerste minuut als een huis en dat werd vastgehouden tot het eind. Dat je als toeschouwer opging in de uitvoering was voelbaar toen het zaallicht aanging voor de pauze. Dat was even schakelen. Het knappe was echter dat je bij het begin van het tweede deel toch ook meteen weer in het stuk zat.
De rockopera speelt zich af rond de laatste dagen van Jezus Christus (gespeeld door Roos Bakker) die voor dertig zilverlingen wordt verraden door Judas (Danielle de Lussanet). Te zien is ook hoe Jezus wordt bejubeld door het volk wanneer hij zijn intocht maakt in Jeruzalem en wordt gezien als de verlosser. Aangrijpend is het moment dat Judas hem verraadt bij de hogepriesters Kajafas (Claudia Reij) en Annas (Liesbeth Rijkers). Je ziet en voelt de twijfel bij Judas, denkt als toeschouwer nog even "doe dat nou niet", maar uiteindelijk komt het toch tot het verraad.
Het mooie aan de voorstelling is dat vroeger en nu in elkaar overlopen. Zaken als vriendschap en verraad zijn immers van alledag. Knap zijn ook de wisselingen in tempo. Zo is het stuk vol energie als Simon (Roos Tijssen) wordt bejubeld en een paar momenten later weer ingetogen en sereen als Jezus alleen op het podium staat of veilig in de armen van Maria (Roland Bisschop) ligt.
De veroordeling van Jezus wordt hedendaags in beeld gebracht. De hogepriesters en koning Herodus zijn er snel uit, maar gezaghebber Pilatus twijfelt en oordeelt pas tot de dood als het volk blijft roepen om de kruising van Jezus. Dat is een emotioneel moment waarbij toeschouwers in de zaal het inderdaad niet droog houden. Dat is mede te danken aan de muziek die de gehele voorstelling naadloos één geheel vormt met de zang.
Mooi moment is helemaal aan het eind als op het gezicht van een aantal spelers opluchting en blijdschap te zien is. De kop is eraf, een droom is werkelijkheid geworden. In totaal vijf voorstellingen staan er op het programma (waarvan komende zaterdag een met een echt laatste avondmaal) en alle vijf de voorstellingen zijn uitverkocht. Niet meer dan terecht voor wat er wordt opgevoerd.
Jeroen van Hattum
