Op Hoge Berg voel ik me een rijk mens
Wat is je favoriete plek op Texel?
Ik hou van Texel om haar diverse landschappen. Het strand, het bos, de natuurgebieden en het gevarieerde boerenland. Als ik weer over de Hoge Berg richting huis ga, voel ik me een rijk mens. Dat is toch écht de mooiste plek. We hoeven dus niet zo ver om te genieten. Het Doolhof voor een picknick, een rondje door onze eendenkooi, eten bij de schapenboet achter huis en naar Ceres voor een avondduik. Maar vooral tussen de schapen bovenop de Hoge Berg met een geweldig panorama. Dat verveelt nooit!
Ben je geboren en getogen op Texel?
Ja,ik ben een rasechte Tesselaar. Geboren op Donatus. Via 't Horntje op m'n vijfde naar De Waddel. De dames Dijt waren op zoek naar een schapenboer die oog had voor natuur en landschap. M'n vader kwam in beeld en was bovendien familie. Hij mocht dus op audiëntie komen om vervolgens met mijn moeder en hun drie kinderen richting Hoge Berg te verhuizen. Ik heb vanaf mijn achttiende vier fantastische jaren in Leeuwarden gebivakkeerd. Naast feest vieren, studeerde ik daar op de HAS. Daarna ben ik in 2000 in de firma met mijn ouders gekomen.
Ik zie mezelf hier als een onderdeel van de natuur
Wat voor werk doe je op Texel?
Ik keutel de hele dag wat achter mijn schapen aan. Ik heb het voorrecht dat ik nog echt met de seizoenen mag werken. In het voorjaar bruis ik van de energie en komen de lammeren. In de zomer verzorg ik de uitgebreide veestapel en wordt er gemolken en kaas gemaakt. Ook ontvangen we dan geregeld groepen. Lange dagen, maar het voelt amper als werk. Een heerlijke periode, vooral als de kinderen vakantie hebben en vaak meegaan. In het najaar korten de dagen en ook de hoeveelheid werk. De schapen worden gedekt. In de winter is er meer rust en ook tijd voor andere zaken. Ik maak dan weer kennis met mijn vrouw. Zo in de loop van februari begint het weer te kriebelen. De schapen worden al dikker. De lammeren komen weer!
Wat doe je naast je werk zoal?
Hier en daar wat bestuurswerk. Ik vind het leuk om samen dingen te organiseren, zoals de schapenfokdag in Den Burg, de Landbouwdag in Den Hoorn of een activiteit met de PR-commissie voor de landbouw. Een biertje drinken met m'n maten. Wat minder frequent dan vroeger, maar niet minder gezellig. Ik heb lang gevoetbald, maar kreeg teveel last van m'n knie.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Ik hou van de Tesselaars. Over het algemeen zijn ze vrij direct en hebben ze een goede dosis humor. Ook zijn ze ondernemend. Er gebeurt hier altijd wat. Daarom kunnen we nog twee keer per week een krant lezen. De saamhorigheid vind ik ook mooi. Als er echt iets loos is, staan veel mensen voor je klaar. Dat doet echt goed.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Ik geniet vooral van natuurinclusieve landbouw. Boerenland met een grote diversiteit aan flora en fauna. Met de cursus weidevogelbeheer gingen we richting Novalis en naar Plassendaal. Echt genieten. Ik zie mezelf als onderdeel van de natuur. Als ik met mijn quad een rondje langs de schapen ga, houd ik rekening met medebewoners van dit gebied en toevallige passanten. De lieuwen met hun pulletjes. Zwaluwen, bergeenden, hazen en allerlei klein grut. Ze voelen zich hier net als ik thuis. Ik geniet ook van de prachtige begroeiing op de tuinwallen en in de wegbermen.
In welk café/restaurant kom je graag?
Als we wat gaan eten met de kinderen, doen we dat meestal bij Catharinahoeve. Ik heb vroeger de Slock goed gesponsord. Als ik er nog eens kom, voel ik nog steeds de sfeer van weleer.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Ik hou van tradities. We moeten onze identiteit niet verliezen. Het dialect. Het jutten. De Meierblis. De visserij in Oudeschild. De mooie stolpen. En natuurlijk schapen op de dijk, in de duinen en vooral op de Hoge Berg!
Wat zou er op Texel anders mogen?
Ik wil ook met mijn tijd meegaan. Jutten mag best met een quad. Vissen met een pulskor. En schapen hebben een chip in hun oormerk en staan in een database. Verder de afstand tussen natuur en landbouw. We moeten weer meer naar elkaar toe groeien. Van beide kanten zijn er fouten gemaakt. Ik hoop dat we elkaar weer meer gaan vinden en wederzijds begrip kweken. Dat is van belang voor het hele eiland.
Goede herinnering aan Texel?
Zat! Spelen met Manon op 't Horntje. Leren zwemmen van ma bij Ceres. Stiekem op zolder op de Jozefschool. Scheikunde van Tammo. Tennissen bij Foofer op Rozenhout. Bottom's up bij Dries in de schuur. De Slock. W'tjewel. Autocross in Oosterend. Strandhuisjes bij Paal 17 en 20. Voetballen bij De Boys, Texel en ZDH. De Hoge Berg is een plek waar veel herinneringen aan zijn verbonden. Hutten bouwen met Peter-Jan. Stiekem op de quad als pa en ma er niet waren. De geleidelijke instroom in ons bedrijf. De stageperiode van mijn vrouw op ons bedrijf. Allemachtig, wat kreeg ik het te pakken. Trouwen in de schuur. Later drie smurfen erbij. De laatste maand van m'n vaders leven tot aan zijn begrafenis is ook een erg dierbare herinnering.
Wat is er zonde aan Texel?
Dat we ook hier last hebben van vergrijzing. We hebben onze jongeren nodig om onze eigenheid te behouden. Gelukkig keren er ook jonge gezinnen terug. Je wilt je kinderen toch niet laten opgroeien tussen het beton in de Randstad? Laten we het samen mogelijk maken voor hen om terug te keren.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
Het eilandgevoel. De boot. Het landschap. De rust. De saamhorigheid. De mensen.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Er speelt veel op de Hoge Berg. Dat is best spannend. Maar we zijn in overleg. Wat mij betreft ben ik over 5 jaar nog steeds een tevreden schapenboer op De Waddel en hebben we een goed contact met de natuurbeschermende instanties.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van...' willen zien?
Lennart Witte. Broertje van mijn maat Yvo. Hij is in het schapenbedrijf van zijn vader en zus gestapt. Ik waardeer zijn positieve instelling en opgeruimde karakter. Hij brengt nieuw elan op de Hoge Berg.