Herinnering aan Frans
"Als het maar geen vierkant boek wordt", had de vader van Frans Hopman nog gezegd. En hoe werd het zondag gepresenteerde boek 'Ingezonden stukken' dat geheel aan de vorig jaar overleden Frans Hopman is gewijd: een prachtig vierkant boek.
Kees Hopman, broer van Frans en initiatiefnemer van het boek, vertelde het zondag tijdens de presentatie in de 12 Balcken met smaak. Piet Hopman had het gezegd, omdat een vierkant boek niet in de boekenkast zou passen. En daar was het Kees Hopman en de andere makers van het boek nou juist om te doen. Het boek over Frans hoort volgens hen niet in een boekenkast te verdwijnen, maar gelezen te worden.
Er staan in totaal 54 verhalen in. Verhalen van familie, vrienden en (oud-)collegae die elk hun herinneringen aan Frans op papier hebben gezet na het ongeval op 18 maart 2016 in Sneek, waarbij Frans Hopman (54) en Lissa Wiering (24) om het leven kwamen toen de auto waar ze in zaten te water raakte.
Kees Hopman en Jos Wessels, een van de beste vrienden van Frans, namen vorig jaar het initiatief voor het boek omdat er zoveel verhalen over Frans voorbij kwamen. Achternicht Mirjam Bakker kwam, Marianne Witte ontfermde zich over de ingeleverde teksten en Kees de Bruijn uit Apeldoorn nam de opmaak van het boek voor zijn rekening.
Hun gedachte: Frans schreef over iedereen, dus het was tijd dat er nu over Frans werd geschreven. Frans was jarenlang journalist en hoofdredacteur van de Texelse Courant, werkte bij de gemeente als voorlichter, was een groot sportliefhebber en hij was maatschappelijk zeer betrokken bij het eiland.
De verhalen in het boek geven het beeld van een persoon die voor iedereen klaar stond, veel deed en soms zichzelf daarbij een beetje over het hoofd zag. Beschreven wordt onder meer hoe Frans nog wel eens iets overkwam, maar hoe dat paste bij zijn karakter. "Als je niets onderneemt, dan overkomt je ook niet iets", aldus zijn broer. "Frans heeft zijn hele leven het nodige ondernomen."
Het woordje "nee" stond niet in zijn woorden en hij had een enorm netwerk op het eiland. "Iedereen kende Frans", aldus een andere schrijver, "maar Frans kende er meer." Beschreven wordt ook hoe Frans er altijd voor een ander was. Hij had het vermogen anderen te laten genieten en daar genoot hij zelf ook van. "Dat is echt een topeigenschap, genieten als een ander het leuk heeft. Daar zijn er weinig van." Dat Frans nog steeds dagelijks gemist wordt, was duidelijk tijdens de presentatie. Het ging er in de stijl van Frans over het algemeen vrolijk aan toe, maar er was ook verdriet.
Janny Hopman, de moeder van Frans, kreeg het eerste exemplaar van het boek dat in een éénmalige oplage van tweehonderd stuks is uitgebracht. Daarin staan ook een paar verhalen van Frans zelf en diverse foto's van Frans die bezig is. Belangstellenden kunnen het boek bestellen via de familie Hopman op info@ingezondenstukken.nl.
De ouders van Frans lieten weten dat er nabij Westerslag sinds kort een bankje staat ter nagedachtenis aan Frans. Zelf niet meer aanwezig, maar wel in boekvorm en in gedachte nog steeds bij de vele mensen die hem lief hadden.